هنروتجربه-سعیدحضرتی: آنتونیا شرکا مترجم، منتقد سینما و مدرس دانشگاه در رشته زبان ایتالیایی می‌گوید بزرگ‌ترین امکانی که در برگزاری آنلاین هفته فیلم ایتالیا فراهم شده است این است که گروه هنروتجربه با همکاری سایت هاشور فیلم‌های ایتالیایی را به صورت رایگان، در اختیار همه قرار داده و فرصت بی‌نظیری را برای سینما دوستان فراهم کرده است. هفته فیلم ایتالیا از ۱۱ آذر آغاز تا پایان روز ۱۵ آذرماه ۹۹ از طریق پلتفرم هاشور به صورت آنلاین و رایگان برگزار شد.
آنتونیا شرکا درباره تفاوت سینمای معاصر و کلاسیک ایتالیا به سایت هنروتجربه گفت: «در نگاه کلی بعد از حدود ۷۰ سالی که از جنبش نئورئالیسم سینمای ایتالیا می‌گذرد طبیعتا سینمای ایتالیا همانند همه کشورها تغییرات زیادی کرده است. در این جنبش سینمایی که پس از پایان جنگ جهانی دوم در ایتالیا پدید آمد، فیلم‌های اجتماعی چه در فرم و چه در روایت، اولویت داشت و مسائل عمومی متاثر از اتفاقات روزمره زندگی، مشکلات جنگ و پس از جنگ مطرح می‌شد و فیلم‌های مهم و قابل اعتنایی هم ساخته شد. بعد از آن در دهه ۷۰ با آمدن افرادی مانند میکل‌آنجلوآنتونیونی مسائل شخصیتر در سینما مطرح شد و در این سال‌ها، سینمای ایتالیا گستردگی و تنوع بیشتری در طرح مسائل پیدا کرده است و فیلم‌هایی توسط کارگردان‌ها تولید می‌شوند که در سطح بین‌المللی هستند همانند پائولو سورنتینو که چهره‌ای نامدار و شناخته شده سینمای ایتالیا است. البته در کنار آن فیلم‌هایی در ایتالیا ساخته می‌شوند که مربوط به مسائل داخلی و خاص خودشان است و در سطح جهان، آن‌چنان شناخته شده نیستند».
او ادامه داد: «به نظرم در نگاه کلی به سینمای معاصر ایتالیا، موضوعات شخصیتر شده و با طیف متنوعی از کارگردان‌ها و موضوعات و سبک‌های متفاوت، مواجه هستیم. انگار هر فیلمی جزیره‌ای برای خودش است و مسیر خودش را طی می‌کند. سینمای ایتالیا در حداقل یک دهه اخیر، به نسب ۴۰،۵۰ سال پیش، تنوع بیشتری به لحاظ نگاه کارگردان‌ها و موضوعات پیدا کرده است و این به نظرم بارزترین تفاوت سینمای ایتالیا به نسبت دهه‌های پیش از خود است».
این مترجم و مدرس دانشگاه در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: «بزرگان سینمای امروز ایتالیا که وجهه بین‌المللی داشته باشند، انگشت شمار هستند و به عنوان مثال می‌توان به جوزپه تورناتوره اشاره کرد و فیلم‌های از او هم‌چون «مالنا»، «سینما پارادیزو» و… که تقریبا همه دیده‌اند و یا پائولو سورنتینو که با فیلم «زیبایی بزرگ/La grande bellezza» جایزه اسکار را برد . فیلم‌های سورنتینو او را تبدیل به چهره بین‌المللی و معتبری کرده است. امروزهم ستاره‌هایی در سینمای ایتالیا هستند و فیلم‌های مهمی می‌سازند و در جهان شناخته شده هستند، اما به دلیل تنوع و گوناگونی فیلم‌ها و کارگردان‌ها، جریان و جنبش واحدی را همانند دهه‌های پیش شاهد نیستیم .امروز سینمای معاصر ایتالیا درخشش سال‌های طلایی خود را ندارد. ویسکونتی، آنتونیونی، فلینی و.. در آن زمان هر کدامشان وزنه‌ای بودند و سینماگرانی فعالیت می‌کردند که آثاری درخشان خلق کردند».
نمایش آنلاین باعث شده افراد بیشتری به فیلم‌ها دسترسی پیدا کنند و به تماشای این آثار بنشینند. نکته دیگر آن است که ممکن است برخی از این فیلم‌ها (مخصوصا فیلم‌های ایتالیایی به نسبت فیلم‌های هالیوود) به راحتی در دسترس علاقه‌مندان نباشد. در هفته فیلم ایتالیا، فیلم‌ها با زیرنویس فارسی و انگلیسی و هر فیلم، در دو سانس نمایش داده شد و می‌دانیم که این امکان در اکران فیزیکی وجود نداشت
آنتونیا شرکا درباره برگزاری هفته‌های فیلم توسط گروه هنروتجربه و تاثیرات آن، اظهار داشت: « طبیعتا تماشای فیلم در سینما و بر روی پرده عریض سینما و با حضور دیگران و احیانا نقد و بررسی و نشست‌های بعد از فیلم همیشه جذابیت‌های خاص خودش را داشته است و ما به آن عادت کرده‌ایم. اما برگزاری آنلاین هفته‌های فیلم مخاطبان را افزایش می‌دهد. بزرگ‌ترین امکانی که در برگزاری آنلاین هفته فیلم ایتالیا فراهم شده است این است که گروه هنروتجربه با همکاری سایت هاشور فیلم‌های ایتالیایی را به صورت رایگان، در اختیار همه قرار داده و فرصت بی‌نظیری را برای سینما دوستان فراهم کرد».
مترجم کتاب «سالواتوره جولیانو» در ادامه افزود: «نمایش آنلاین باعث شده افراد بیشتری به فیلم‌ها دسترسی پیدا کنند و به تماشای این آثار بنشینند. نکته دیگر آن است که ممکن است برخی از این فیلم‌ها (مخصوصا فیلم‌های ایتالیایی به نسبت فیلم‌های هالیوود) به راحتی در دسترس علاقه‌مندان نباشد. در هفته فیلم ایتالیا، فیلم‌ها با زیرنویس فارسی و انگلیسی و هر فیلم، در دو سانس نمایش داده شدو می‌دانیم که این امکان در اکران فیزیکی وجود نداشت. در جمع‌بندی کلی باید بگویم هفته فیلم آنلاین، فرصت بی‌نظیری برای مخاطبان و علاقه‌مندان بود».
شرکا در پایان گفت: «ایتالیا و ایران در زمینه همکاری‌های مشترک، سوابق طولانی دارند و نمونه آن مستند «جاده نفت» به کارگردانی برناردو برتولوچی است که قسمت اول آن را در ایران و تهران ساخت و در ادامه با ترک نفتکش از ایران و از راه خلیج‌فارس و با گذر از کانال سوئز به بندر جنوا در ایتالیا می‌رسد . به نظرم سابقه این همکاری‌های مشترک وجود داشته و امیدوارم برگزاری این هفته‌های فیلم، فتح‌بابی باشد برای تبادل فرهنگی بیشتر و امکان تولید مشترک را فراهم کند».
