هنروتجربه: همزمان با برگزاری سی‌وهفتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران گفت‌وگوهای زنده‌ای با سینماگران جریان هنری و تجربی در لایو اینستاگرام موسسه هنروتجربه انجام می‌شود.
به گزارش سایت هنروتجربه، گفت‌وگوهای زنده اینستاگرامی موسسه هنروتجربه با سینماگران جریان هنری و تجربی توسط نیما عباسپور انجام می‌گیرد . در بخش دوم گزارش دومین روز نمایش عمومی فیلم‌های جشنواره فیلم کوتاه تهران گفت‌وگوهایی با الهام حسین زاده؛ رئیس هیات مدیره اسیفا، و سعید نجاتی فیم‌ساز و دبیر چهاردهمین جشنواره فیلم رضوی گفت‌وگو کرده که در ادامه بخش‌هایی از آن را می‌خوانید. علاقه‌مندان می‌توانند برای تماشای این گفت‌وگوها به صفحه اینستاگرام هنروتجربه به آدرس @honarotajrobe مراجعه کنند.
الهام حسین زاده:مطالعه کم دلیل ضعف اقتباس در سینما است
الهام حسین زاده؛ رئیس هیات مدیره ایسفا در ابتدای صحبت‌هایش با اشاره به همکاری‌هایش با انجمن فیلم کوتاه ایران و ارتباط تنگاتنگ آن با انجمن سینمای جوانان گفت: «این ارتباط از زمان‌های قبل بوده و امیدوارم ادامه داشته باشد. به همین منظور ما هرساله در جشنواره فیلم کوتاه تهران فعالیت‌هایی را انجام می دهیم. تا سال گذشته ما آرای تماشاگران و جلسات نقدوبررسی را برعهده داشتیم. همچنین چندین سال است که ما مدال ایسفا را هم در همین جشنواره به فیلم‌سازان اهدا می‌کنیم که مدال ارزشمندی برای انجمن ماست از این رو که هیات داوران ما فیلم‌ها را بررسی می‌کنند و از بین آن‌ها به بهترین فیلم داستانی تجربی مدال اهدا می‌کنند. امسال هم فیلم‌ها داوری شده و برنده مدال ایسفا را اعلام می‌کنیم و برنده این مدال ده میلیون جایزه دریافت می کند. هدف انجمن فیلم کوتاه تهران در این داوری این است که آثار خاص‌تر دیده شوند».
او درمورد احساسش از انتخاب به عنوان رئیس هیات مدیره ایسفا بیان کرد: «انجمن ما به نظر جزو پیشروترین انجمن‌های خانه سینما است. ما فیلم‌سازان جوان داریم و بچه ها همه جا حضور دارند و از نظر فکری هم بسیار پیشرو هستند. انتخاب یک خانم به عنوان رئیس هیات مدیره خیلی کم در صنوف خانه سینما اتفاق می افتد و مجموعه سه خانم هستیم که در از بین حدود سی صنف به ریاست رسیده‌ایم. این اتفاق نظر مثبت بچه‌های صنف را به دنبال داشت. من این کنش را جزو رشد صنف خودمان می‌دانم. به این دلیل من این حکم را پذیرفتم وگفتم یک‌بار این اتفاق می افتد و کمک می‌کند تا یک سری تابوها کنار برود».
در ادامه حسین زاده با اشاره به مشکلات خانه سینما و محدودیت‌هایش برای حمایت از صنوف مختلف گفت: «سازمان سینمایی هم از طریق خانه سینما به ما کمک می رساند. امسال با تلاش‌هایی که کردیم بخشی راه انداختیم که اعضا فیلم‌نامه بدهند و این فیلم‌نامه‌ها خریداری شود و تا کمی بار از روی دوش اعضای‌مان برداشته شود. به نظرم مسائل فیلم کوتاه باید در سطح بالاتر و مجلس مطرح شود. اگر این فیلم‌سازان را به رسمیت می‌شناسیم باید به فکر معیشت آن‌ها هم باشیم. متاسفانه بیمه بیکاری برای حرفه ما شناخته نشده و هرچقدر هم تلاش کردیم ساز و کاری برایش پیدا نشد. با اینکه زیر نظر وزارت کار هستیم، اما اندازه یک کارگر ساده در اغذیه فروشی هم حقوق صنفی نداریم».
حسین زاده در بخش دیگری از صحبت‌هایش درمورد برگزاری جشنواره فیلم کوتاه بیان کرد: «چاره دیگری جز این شکل برگزاری وجود نداشت و ما ترجیح می دادیم که کاملا آنلاین جشنواره پیش برود. ما در یک سال گذشته واقعا دلتنگ شدیم و من دیدم که بچه‌ها با همین شکل برگزاری هم خوشحال هستند. برگزاری نقد و بررسی‌های زنده اقدام خیلی خوبی است و حال و هوای جشنواره را به خانه‌ها می‌برد. نه تنها در تهران که این حس و حال به شهرستان ها هم می‌رود که همیشه دغدغه ما بوده است. ای کاش جشنواره‌ها در سال‌های بعد هم این بخش آنلاین را داشته باشند».
در ادامه او درمورد تاثیرات هنروتجربه عنوان کرد: «هنروتجربه بخش کاملا درستی است و باید سرجایش باشد. از این جهت که برخی فیلم‌ها در هنروتجربه پخش می‌شود که می‌گویند این چه فیلمی بود و… باید بدانیم که این فیلم‌ها مخاطبان خودشان را دارند و طبیعتا انتظار نداریم که همه آن فیلم‌ها را دوست داشته باشند و باید برای سلیقه‌ای که چنین فیلمی می‌پسندد هم احترام قائل شد. یکی از مسائلی که سال‌هاست به شکل انتقادی بیان می‌شود این است که ای کاش به جای اینکه هنروتجربه در سطح شهر پخش شود یک پردیس سینمایی داشته باشد که همه فیلم‌ها را یک جا جمع کند و فضای معاشرتی باشد تا دوستان بتوانند حرف بزنند و به نوعی پاتوق شود. مثلا یک روزی که به آنجا می رویم چند فیلم ببینیم، دوستان مان را دعوت کنیم و آثار نقدوبررسی شود. پراکندگی هنروتجربه در سطح شهر این آسیب را دارد که نمی‌دانیم فلان فیلم کجا پخش می‌شود یا نمی‌توان برای دیدن آثار زمان بندی کرد».
او ادامه داد: «درمورد فیلم کوتاه هم خیلی خوشحالم که بسته‌های فیلم کوتاه این آثار را هنروتجربه اکران می‌کند. ما هم قبل بیماری کرونا برنامه‌هایی داشتیم و تا مرحله‌ای هم پیش رفتیم و برای تهیه کننده ها و سینمادارها هم طرح‌هایی داشتیم که نوعی مشوق بود تا سالن‌ها را راغب کنیم تا در برخی سانس‌ها برخی فیلم‌ها را پخش کنند».
حسین زاده عدم همکاری تلویزیون برای پخش فیلم‌های کوتاه را یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات تلویزیون دانست و به این نکته اشاره کرد: «برخی سال‌ها اقداماتی در این زمینه انجام شد و فکر می‌کنم جای فیلم‌های کوتاه، داستانی، مستند و حتی انیمیشن‌ها در تلویزیون است. امیدوارم مسئولان در تلویزیون راه را بازکنند و ما به عنوان صنف آماده ایم تا مذاکره کنیم».
او همچنین در پایان به موضوع اقتباس در سینما اشاره کرد و ضعف مطالعه را دلیل مشکلات اقتباس در سینما عنوان کرد و پیوند ادبیات و هنر را امری مهم دانست که می‌تواند هم مورد توجه فیلم کوتاه قرا بگیرد هم فیلم بلند.
سعید نجاتی:فیلم‌ساز هنری و تجربی راهی که تا نیمه رفته‌اند را رها نمی‌کنند
سعید نجاتی حدود ۲۰ سال پیش اولین فیلم کوتاهش را ساخته و دو فیلم «باران آهسته می‌بارد» و «صراحی» را در هنروتجربه اکران است.
سعید نجاتی در ابتدای صحبت‌هایش با اشاره به این نکته که تصمیم داشته بعد از «دابر»، اولین فیلم بلندش را بسازد، گفت: «امسال در جشنواره فیلم کوتاه، اثری ندارم و خیلی خوشحالم که پارسال فیلم کوتاهم را ساختم و توانستم از شور و شوق جشنواره بهره ببرم. اگر جشنواره امسال برگزار نمی‌شد، حسرتش به دل دوستانی که فیلم‌هایشان به جشنواره راه یافته بود باقی می‌ماند».
نجاتی درمورد حضور در جمع جشنواره بدون اینکه امسال اثری در این دوره داشته باشد، توضیح داد: «نمی‌توانم از فیلم کوتاه جدا شوم. همه فستیوال‌ها و همه بچه‌های فیلم کوتاه ساز را رصد می‌کنم. اگر یکی دو سال از فیلم کوتاه دور شوی، می‌بینی آنقدر پیشرفت کرده که از قضیه عقب افتاده‌ای و این از دلایل محکمی است که در جشنواره ها حضور پیدا می‌کنم».
نجاتی در ادامه ضمن بیان تجربیاتش از همراهی با جشنواره‌های مختلف و رفاقت‌های سینمایی که به این واسطه به دست آورده همچنین امکان معرفی کشور و فرهنگ‌مان در این مراودات سینمایی، درمورد تفاوت‌های جشنواره های ایرانی و خارجی توضیح داد: «من در فستیوال‌های الف دنیا حضور نداشته‌ام و از آن‌هایی می‌گویم که تجربه شان کرده‌ام؛ شیرین‌ترین فستیوالی که رفته‌ام، داکا در بنگلادش بوده است. فقر بی‌نظیری آنجا وجود دارد اما آنقدر صمیمی است که قابل تصور نیست. در فستیوال اپن ایر آلمان دیدم کسی که خودش دبیر فستیوال بوده در همه کارها کمک می‌کرد حتی میز را تمیز می‌کرد و دبیر جشنواره را هروقت که می‌خواستی می‌توانستی ببینی و ساختار اجازه گرفتن و… وجود نداشت و فضای صمیمی دارند که اینجا شاهدش نیستیم».
کارگردان «دابر» در ادامه درمورد اکران فیلم کوتاهش در هنروتجربه گفت: «تشکیل هنروتجربه چند قابلیت مهم داشت؛ زمانی عده‌ای می‌گفتند ما فیلمی ساخته ایم که شاهکار است و نمی‌گذارند اکران شود و…! اما وقتی قصد نمایش تعدادی از آن‌ها را داشت، برخی از آن‌ها آنقدر بد بودند که قابلیت اکران هم نداشتندو به نظرم هنروتجربه این بازی‌ها را کم کرد. مورد دوم اینکه فیلم‌هایی بودند که در چرخه اکران دیده نمی‌شدند و اتفاقا فیلم‌های بدی هم نبودند. بارها سرگروه‌های مختلف گذاشتند تا فیلم‌های هنرو تجربی را اکران کنند، ولی مدام شکست خوردند، اما هنروتجربه واقعا شکست نخورد و فیلم‌های هنری دیده شدند».
نجاتی در پایان افزود: «وقتی هنروتجربه فیلم خاص اکران می‌کند ممکن است افرادی مانند پدرو مادر من به دیدن آن نروند اما دوستان دانشگاهی من مخاطب این نوع فیلم‌ها هستند. اگر من زمانی رئیس جمهور شوم یا وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، هنروتجربه را تنها جایی می‌دانم که به آن سوبسید می‌دهم. همه دولت‌ها این کار را می‌کنند. من از دولت بعدی و وزیر و… می‌خواهم هوای هنروتجربه و هرجایی که به هنرمستقل و خوشحالی می‌پردازد را داشته باشند. بچه‌های فیلم‌ساز هنری و تجربی هم بلدند فیلمی بسازند که با سود آن پرادو بخرند، اما دل‌شان نمی‌خواهد این کار را کنند و راهی که تا نیمه رفته‌اند را رها نمی‌کنند».
