نرگس آبیار:«ابلق» داستان آدم‌ها در شرایط پیچیده است
هنروتجربه: سینمای رسانه در سومین روز سی‌ونهمین جشنواره ملی فیلم فجر میزبان نمایش و نشست نقد و بررسی دو فیلم سینمایی «ابلق» و «تک‌تیرانداز» بود.
سومین روز از سی‌ونهمین جشنواره ملی فیلم فجر فیلم سینمایی «ابلق» ساخته نرگس آبیار با سوژه ملتهب اجتماعی و «تک‌تیرانداز» تازه‌ترین ساخته علی غفاری برای اهالی رسانه و منتقدان به نمایش درآورد.
«ابلق» اولین فیلمی است که در سومین روز جشنواره فیلم فجر روی پرده سینماهای برج میلاد و پردیس سینمایی ملت رفت. نشست پرسش و پاسخ فیلم «ابلق» به کارگردانی نرگس آبیار با حضور کارگردان، محمدحسین قاسمی، پریسا کرزیان، مهران احمدی، گلاره عباسی، الناز شاکردوست، بهرام رادان، هوتن شکیبا، گیتی معینی، حمید نجفی‌راد و با اجرای محمود گبرلو مجری و منتقد در سالن همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای نشست محمودگبرلو پس از خوشامدگویی به حضار در نشست، در خصوص رعایت پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی تاکید کرد.
پس از آن هوتن شکیبا در پاسخ به اینکه فکر می‌کند آیا این همکاری مجدد با نرگس آبیار منجر به دریافت سیمرغ دیگری برای او می‌شود، بیان کرد: «نمی‌دانم این همکاری دوباره سیمرغ می‌آورد یا نه ولی فیلم رسالتی داشت که انجام داده امیدوارم خوب دیده و منصفانه قضاوت شود».
الناز شاکردوست هم در پاسخ به همین سوال بیان کرد: «گرفتن سیمرغ برای همه مهم است می‌خواستیم صدای یک سری از زنان باشیم که دستشان به جایی نمی‌رسد و اینکه تاثیری داشته باشیم بزرگترین جایزه برای من است».
گلاره عباسی دیگر بازیگر این فیلم گفت: «این نقش چالش زیادی برایم داشت. کار کردن با آبیار همیشه خیلی جذاب است. برای من هم نقش متفاوتی بود چون از طبقه‌ای متفاوت بود ما می‌خواستیم به شکلی این نقش را طراحی کنیم که تا حالا از من دیده نشده است امیدوارم باورپذیر هم شده باشد. به خاطر این نقش ده کیلو چاق شدم.»
هوتن شکیبا درباره ایفای این نقش متفاوت عنوان کرد: «سعی کردم چالشی برای خودم ایجاد کنم، این افزایش وزن بود و در دوران قرنطینه که باشگاه‌ها بسته بود به صورت سنگین ورزش کردم در حین فیلم‌برداری به لحاظ فیزیکی خیلی سختی داشتیم».
نرگس آبیار درباره نسبت فیلم ابلق با جامعه امروز توضیح داد: «هنرمند آیینه جامعه است اگرچه نشان دادیم که کاراکتر اصلی سکوت می‌کند و مصلحت را انتخاب می‌کند ولی می‌گوییم مصلحت یک مسکن موقت است اما هنوز آن زیر موش‌ها زندگی می‌کنند و همان شرایط حاکم است. راحله قصه ما انتخاب می‌کند که دروغ بگوید، جبر محیط او را وادار نمی‌کند. او حاضر است جان بدهد تا حرف او را بپذیرند اما وقتی آدم‌ها را می‌بیند، انتخاب می‌کند مصلحت را پیش بگیرد این داستان آدم‌ها در یک شرایط پیچیده است. این داستان تنها مختص ایران نیست برای همه جهان است. ما این سوال را می‌پرسیم که حقیقت درست‌تر است یا مصلحت من راه‌کاری هم ارایه ندادم فقط مشکل را نشان دادم».
