هنروتجربه: سینمای رسانه در پنجمین روز سی‌ونهمین جشنواره ملی فیلم فجر میزبان نمایش و نشست نقد و بررسی دو فیلم سینمایی «روشن» و «روزی روزگاری آبادان» بود.
پنجمین روز از سی‌ونهمین جشنواره ملی فیلم فجر فیلم سینمایی «روشن» ساخته روح‌الله حجازی و «روزی روزگاری آبادان» اولین ساخته حمیدرضا آذرنگ برای اهالی رسانه و منتقدان به نمایش درآورد.
«روشن»: پرداختن به مسائل روانشناختی
نشست پرسش و پاسخ فیلم «روشن» به کارگردانی روح‌الله حجازی با حضور کارگردان، جواد نوروزبیگی، رضا عطاران، سارا بهرامی، نازنین سهامی، سرگل لواسانی، مرتضی نجفی، سهیل دانش‌اشراقی، ایمان امیدواری، میثم مولایی، بامداد افشار و با اجرای محمدرضا مقدسیان در سالن مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
روح‌الله حجازی در ابتدای این نشست درگذشت علی انصاریان و مهرداد میناوند را تسلیت گفت : «با توجه به شرایط، حضور در کاخ جشنواره برای ما سخت، بود اما به احترام اهالی رسانه حاضر شدیم».
در ادامه جواد نوروزبیگی ضمن تسلیت درگذشت علی انصاریان گفت: «من و روح‌الله حجازی در گذشته دور سابقه همکاری با هم را داشتیم و این بار، بعد از خواندن فیلمنامه «روشن» و با توجه به ویژگی‌هایی که داشت، علاقه‌مند شدم که این فیلم را با ایشان کار کنم».
رضا عطاران، بازیگر «روشن» نیز در ابتدای سخنان خود، درگذشت علی انصاریان و مهرداد میناوند را تسلیت گفت و درباره خاطرات مشترکش با علی انصاریان در سریال «زیر آسمان شهر» صحبت کرد. سپس به فیلم «روشن» پرداخت:«اولین بار که فیلمنامه را خواندم، شخصیت روشن به نظرم کاراکتری جالب توجه آمد که انفعال خاصی داشت. در واقع به این دلیل که شخصیت عجیب و غریبی بود، نظر من برای ایفای آن جلب شد»
سارا بهرامی هم درباره تجربه حضور در این فیلم «روشن» گفت: «من فیلمنامه را دوست داشتم و مشتاق به همکاری با روح‌الله حجازی بودم. حضور رضا عطاران نیز در این فیلم برایم تعیین کننده بود».
حجازی هم به تفاوت «روشن» با آثار دیگرش اشاره کرد: «این بار دست بر موضوعی گذاشتم که برای طبقه متوسط جامعه نیست و به سراغ طبقه فرودست جامعه رفتم. در آثار قبلی‌ام بیشتر روی روابط آدم‌ها تمرکز داشتم و در این فیلم به مسائل روانشناختی پرداخته‌ام».او درپاسخ به این سوال که شخصیت «روشن» نماد مردم ایران است، گفت: «من به دنبال نماد در آثارم نمی‌گردم. پیش‌تر هم می‌گفتند که اگر فیلم تک لوکیشن باشد یعنی نمادی از ایران است. اما اینجا سینما است و این تعابیر محلی از اعراب ندارد. گذر زمان به ما ثابت می‌کند که قضاوت‌های ما درست هستند یا خیر».حجازی به پایان فیلمش هم اشاره کر: «من برای دولت فیلم نمی‌سازم و هدف من فیلم ساختن برای مردم است. نمی‌توانم درباره ممیزی‌ها هم نظر دهم چراکه دست من نیست. من به قواعد مملکتم مشرف هستم و اینجا سعی کردم که به یک فرم برسم و محدودیت‌ها من را به یک زبان و نوآوری سوق داد».
میثم مولایی درباره تدوین فیلم «روشن» گفت: «کار کردن در این اثر و همکاری با روح‌الله حجازی و رضا عطاران برایم هیجان‌انگیز بود. این فیلم شخصیت‌محور بود و چنین فیلم‌هایی در تدوین چالش‌برانگیز هستند از این سو که بدانیم کجا نقطه نگاه را به سمت شخصیت اصلی ببریم و کجا از آن دور شویم».
سهیل دانش‌اشراقی درباره طراح صحنه این فیلم توضیح داد: «کار کردن با حجازی لذت‌بخش است؛ چرا که به فرم، نور و تصویر اهمیت زیادی می‌دهد. ما در این فیلم به بسیاری از آثار سینمای کلاسیک نیز ادای دین کردیم ».
«روزی روزگاری آبادان»: توجه به افزایش مخاطبان
دومین فیلم اکران شده سینمای اهالی رسانه، «روزی روزگاری آبادان» بود که پس از آن نشستی با حضور حمیدرضا آذرنگ، علی اوجی، فاطمه معتمد آریا، الهام شفیعی، هیراد آذرنگ ، سپیده عبدالوهاب، بابک بنی اردلان، سهیل دانش‌اشراقی و با اجرای محمدرضا مقدسیان برگزار شد.
در ابتدای نشست علی اوجی، تهیه‌کننده «روزی روزگاری آبادان» درباره همکاری در این پروژه گفت: «همکاری در این فیلم حدود یک سال و نیم قبل به من پیشنهاد شد که در آن زمان خود آذرنگ می‌خواست در آن بازی کند که با مخالفت من همکاری ما منتفی شد. دوباره من از سوی اسکندری، آذرنگ و تنابنده به این پروژه دعوت شدم و تصمیم به تولید آن گرفتیم. به دلیل شیوع کرونا و رعایت پروتکل‌های بهداشتی مجبور شدیم لوکیشن‌های مربوط به آبادان را در تهران فیلم‌برداری کنیم».
در ادامه آذرنگ درباره هدفش از ساخت این فیلم توضیح داد: «اگر فیلم نتوانسته هدفش را بیان کند من اینجا هر چه بگویم توجیه است. روز اول جنگ آمریکا و عراق یک موشک به اشتباه به انبارهای شرکت نفت آبادان برخورد کرد که البته تلفاتی نداشت اما من خیال‌پردازی کردم. این اتفاق که حاکی از خطای انسانی بود می‌توانست برای خانواده‌ای رخ بدهد. برعکس تمام دنیا که بقای یک نمایش می‌تواند تا سال‌ها به طول بیانجامد در ایران در نهایت ۳۰ روز به درازا می‌کشد. ما دوست داریم که حرف‌مان را با تعداد مخاطب بیشتری به اشتراک بگذاریم. من فکر می‌کردم این موضوع کهنگی و میرایی ندارد و با توجه به زیاده‌خواهی انسانی که به جنگ منتج می‌شود، دوست داشتم فیلم آن را بسازم».
در ادامه نشست فاطمه معتمد آریا درباره حضور در «روزی روزگاری آبادان» گفت: «سابقه تئاتری من با آذرنگ و سابقه همکاری ما در فیلم «آباجان» به کارگردانی هاتف علیمردانی باعث شد که جدی‌تر به پیشنهاد حضور در این فیلم فکر کنم. این فیلم فراز و نشیب‌های بسیاری در پیدا کردن تهیه‌کننده و بازیگر داشت؛ اما برای من از جاذبه بسیاری برخوردار بود. فکر می‌کنم نگاه این فیلم بیشتر خانوادگی است و همه با هم هماهنگ هستند و یک بازیگر به تنهایی به چشم نمی‌آید».
آذرنگ درباره حضور معتمدآریا در این اثر توضیح داد: «فاطمه معتمدآریا پای این کار ایستاد و من بسیار از ایشان ممنونم. اگر یک بازیگر عزیزترین اطرافیانش را هم از دست دهد بازهم باید در کار حضور داشته باشد و این سختی کار یک بازیگر است. فاطمه معتمدآریا یکی از زیباترین لحظه‌های زندگی‌اش را که به دنیا آمدن نوه‌اش بود، به خاطر این فیلم ندیده گرفت و من از او بسیار ممنونم».
در ادامه سپیده عبدالوهاب که به عنوان تدوین‌گر در این فیلم حضور داشت، بیان کرد: «با آذرنگ کار کردن برای هر تدوین‌گری به منزله یک شانس به حساب می‌آید و این را بدون اغراق می‌گویم. تدوین این کار برای من بسیار آسان و لذت‌بخش بود».
حسام ناصری نیز درباره آهنگ‌سازی فیلم «روزی روزگاری آبادان» اظهار کرد: «این فیلم فضایی دوگانه داشت و درواقع دو نیمه را روایت می‌کرد، اما از نیمه دوم که فضا می‌شکند کاربرد موسیقی بیشتر می‌شود.»
