
مرتضی پایهشناس:
«گلولهباران» فریم فریم مونتاژ شده است/حتما در سالن سینما آن را ببینند
هنروتجربه: مرتضی پایهشناس میگوید «گلولهباران» فریم فریم مونتاژ شده و از ریزهکاریهای بسیاری برخوردار است. فضای ایستای «گلولهباران» و دوربین رها شده روی زمین در بیشتر زمان فیلم برای من ریسک بزرگی داشت و مانند بندبازی روی طناب نازکی بود که اگر فیلم خیلی کوتاه میشد حس تعلیق، نگرانی و آشنا شدن با دنیای کاراکترهای جلوی دوربین اتفاق نمیافتاد.
مستند «گلوله باران» به کارگردانی مرتضی پایه شناس و حسین مومن و تهیهکنندگی مرتضی شعبانی با مشارکت «مرکز مستند حقیقت» و «مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی» تهیه شده است و در سینماهای «هنروتجربه» در حال اکران است.
مرتضی پایهشناس تدوینگر و یکی از کارگردانان مستند «گلوله باران» درباره ایده ساخت این مستند به ایسنا گفت: «من در گذشته به واسطه ساخت مستندی در «مرکز مستند حقیقت» به تهیهکنندگی مرتضی شعبانی با ایشان آشنایی داشتم و قبل از ساخت این مستند به من گفت که دو نفر از تصویربرداران ما در سوریه تیر خورده و مجروح شدهاند و قصد داریم از تصاویر آنها مستندی ساخته شود. پس از آنکه تصاویر مربوطه به دستم رسید و بررسی اولیه را روی آنها انجام دادم، احساس کردم این پروژه جای کار بیشتری دارد و برای همین درخواست کردم تصاویر بیشتری در اختیارم بگذارند. بعد از آن توانستم به قبل و بعد ماجراهایی که در آن واقعه رخ داده بود، نگاه کنم. در نهایت تصمیم گرفتم قصه در یک محدوده زمانی و در یک مکان مشخص روایت شود و ما در یک لحظه ویژه متمرکز شویم».
او افزود: «تصاویری که به دستم رسید مرا به خود جذب کرد چرا که میتوانستم در آن چیزی بیابم که در کمتر جایی میشود آن را دید؛ به عنوان مثال یک حالت برزخی، یک تعلیق در لحظهای نزدیک به نیستی و حالت های انسانی که فقط در آن لحظهها دیده میشوند و امکان بروز پیدا میکنند. از طرفی دیگر به عنوان یک مستندساز با چالشی در فرم و روایت هم مواجه بودم، اینکه چگونه داستانم را در ۶۰ دقیقه در یک فضای بسیار کوچک و با دوربینی که روی زمین رها شده بود، روایت کنم. همه این موارد باعث شد به سمت ساخت «گلولهباران» بروم».
او افزود: «فیلمهایی که من پیش از «گلولهباران» ساختهام بنا به توصیف و تعبیر خودم فیلمهایی هستند با یک پنجره نسبتا بزرگ به موضوع، یعنی تکلیف اینکه فیلم قرار است درباره چه موضوعی صحبت کند، مشخص میشود اما تجربه من در «گلولهباران» روایتی بود پر از پنجرههای کوچک به جهان فیلم که در هر بار دیدن، یکی از آنها مرا به خود جذب میکرد و از دریچه کوچک آن به دنیای بزرگ پشت آن مینگریستم».
پایهشناس درباره سختیهای ساخت این مستند تصریح کرد: «بخشی از سختیهای ساخت این مستند قطعا در زمان ضبط تصاویر اتفاق افتاده است چراکه آن تصویربرداران تا نزدیکی اسارت و مرگ رفته اند. بخش دیگر از سختیهای کار مربوط به شکل دادن روایت و پای میز مونتاژ اتفاق افتاده است. «گلولهباران» فریم فریم مونتاژ شده و از ریزهکاریهای بسیاری برخوردار است. فضای ایستای «گلولهباران» و دوربین رها شده روی زمین در بیشتر زمان فیلم برای من ریسک بزرگی داشت و مانند بندبازی روی طناب نازکی بود که اگر فیلم خیلی کوتاه میشد حس تعلیق، نگرانی و آشنا شدن با دنیای کاراکترهای جلوی دوربین اتفاق نمیافتاد. از سوی دیگر اگر زمان فیلم بیشتر میشد ممکن بود ارتباط مخاطب به سادگی با فیلم قطع شود».
او درباره اکران این مستند در موسسه «هنروتجربه» گفت: «اکران «گلولهباران» در هنروتجربه میتوانست تجربه منحصر به فردی را برای من رقم بزند اما متاسفانه پس از گذشت دو روز از آیین رونمایی این مستند، سینماها به دلیل کرونا تعطیل شدند و عملا ما اکران پیوستهای نداشتیم. البته در حال حاضر تبلیغات بیشتری برای اثرمان در نظر گرفتهایم و امیدواریم مخاطبانی که علاقهمندند به تماشای این اثر بنشینند آن را حتما در سالن تاریک سینما ببینند که تجربهای بسیار متفاوت در مواجهه با این مستند خواهد بود».