هنر و تجربه-ترجمه مریم شاه‌پوری: لئوس کاراکس با پای برهنه در بالکن هتل مجستیک کن نشسته است و سیگار پشت سیگار روشن می‌کند و با همان عینک آفتابی چسبیده به صورتش به ریویرای فرانسه (خط ساحلی جنوب شرقی) خیره شده است. او با اثر جدیدش، موزیکال «آنت»/ Annette‌، که در بخش مسابقه اصلی روی پرده رفت و فیلم افتتاحیه جشنواره هم بود، قواعد زیادی را بازنویسی کرده است.

«آنت» که ماه آینده در سینماهای ایالات متحده روی پرده می‌رود، کیفیت داستان‌گویی مرموز و پیچیده‌ی معمول آثار کاراکس را با ساختار راک‌اپرایی تصنیف‌های گروه موسیقی «اسپارکس» (که اولین تجربه سینمایی انگلیسی‌زبان کاراکس بر اساس داستان، فیلم‌نامه، موسیقی و ترانه‌های آن‌ها شکل گرفته) در هم آمیخته است. اعضای «اسپارکس»، ران و راسل مِیل، سال‌ها پیش به این ایده رسیده بودند ولی کاراکس در طول هفت‌سالی که با هم روی آن کار می‌کردند، چند باری این ایده را بازنگری کرد.

کاراکس که شعرهای جدیدی را هم برای چند ترانه برگزید، می‌گوید: «ما ایده را از اجرای موزیکالی در برادوی، به زبان سینما تغییر دادیم. برادران میل در این حباب اسپارکسی زندگی می‌کنند که یک فانتزی پاپ است. طنز و کنایه خیلی زیادی در اثرشان بود. به نظرم کنایه در سینما خطرناک است چون از اهمیت همه چیز وکیفیت واقعی‌شان می‌کاهد.»

آدام درایور یکی از تهیه‌کنندگان «آنت» هم هست؛ و جالب این‌که کاراکس ابتدا و زمانی که «اسپارکس» در سال ۲۰۱۲ با این ایده به سراغ او آمد، فکر کرده بود واکین فینیکس را برای ایفای این نقش برگزیند: «دوست ندارم با فیلم‌نامه به سراغ بازیگران بروم. فقط می‌خواهم ببینم ایده را دوست دارند یا نه؛ اما فینیکس با این ایده همراه نبود.» پس از آن بود که کاراکس بازی درایور را در سریال «دختران» از «اچ‌بی‌او» دید و با او تماس گرفت: «آن زمان، پسر نازنینی بود.» در آن زمان، درایور خودش را برای بازی در «جنگ‌های ستاره‌ای: فورس برمی‌خیزد»/ Star Wars: The Force Awakensآماده می‌کرد. به هر حال، افزایش محبوبیت درایور و ستاره‌شدن او در یک دهه گذشته، سرمایه‌گذاران جدیدی را به فیلم علاقه‌مند کرد. کاراکس درباره این مزیت ظاهری می‌گوید: «هم کمک کرد و هم نه. کمک کرد که این فیلم ساخته شود ولی از سوی دیگر باید برنامه فیلم‌برداری را با زمان‌بندی کاری آدام جور می‌کردیم که اصلاً راحت نبود.»

کاراکس در این روزگار که صنعت سینما دائم در حال تغییر است، احساس می‌کند سینما به پرده بزرگ نقره‌ای تعلق دارد. «آنت» به‌واسطه پخش مجازی و آنلاین در «آمازون پرایم»، تماشاگران زیادی خواهد داشت ولی هم‌زمان بزرگ‌ترین اکران سینمایی در ایالات متحده را برای فیلمی از کاراکس تجربه خواهد کرد. او اعتراف می‌کند که امیدی به ظهور پایگاه‌های پخش مجازی نداشت: «دوست‌شان ندارم. این پایگاه‌ها و کووید برای من یکی هستند. هر دو می‌خواهند شما را در خانه نگه دارند.» با وجود این، او در جریان تولید «آنت» توانست این موضوع را هضم کند و حمایت این پایگاه‌ها را برای خودش توجیه کند: «وقتی یک فیلم گران می‌سازید، روح‌تان را می‌فروشید.»

او در پایان می‌گوید: «دیگر کسی به سینماها اهمیت نمی‌دهد. آن‌ها بیش از حد گران هستند. پایگاه‌های مجازی راحت‌اند و با یک دکمه همه چیز در دسترس شماست. آن‌ها حتی به شما نمی‌گویند چه کسانی فیلم‌تان را تماشا کردند. اثر شما اگر در این پایگاه‌ها خوب دیده شود، می‌گویند اثرتان موفق بوده است. این وضعیت برای آن‌ها بهشت است و برای فیلم‌ساز جهنم.»

ایندی‌وایر