
هنروتجربه-سپیده شریعت رضوی: تهیهکننده «روایت ناپدید شدن مریم» میگوید اصولا در سینمای ایران ژانر وحشت، ژانر مظلومی است و زیاد به آن بها نمیدهند در صورتی فروش اینگونه فیلمها خوب است.
به گزارش «سایت هنروتجربه»، فیلم سینمایی «روایت ناپدید شدن مریم» که محصول هدایت فیلم و جزو آثار تولید شده در ژانر وحشت است، اواخر آبان سال ۹۳ روی پرده سینماهای «هنروتجربه» رفت و به تازگی در صفحه اختصاصی «هنروتجربه» در پلتفرم «هاشور» به صورت آنلاین اکران شده است.
در خلاصه داستان این اثر به کارگردانی محمدرضا لطفی و تهیهکنندگی مرتضی شایسته آمده است: مرتضی حسینی مستندساز در سال ۱۳۸۷ در پی حادثهای در جادهای دور افتاده به کما رفت و همسرش مریم شریفی ناپدید شد. او به همراه دوستش مجید شکری و یاسر جعفری در حال ساخت فیلمی مستند درباره نیروهای ماورایی بودند و کما رفتن مرتضی سر آغازی است برای …
رضا بهبودی، زندهیاد افشین یداللهی، مجید شکری، یاسر جعفری، صدف بهشتی، افسانه ناصری، ملیسا ذاکری، آمنه سرابیان، مهدی حسینینیا، میثم شاهدی و فوژان قبادیان بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
مرتضی شایسته در مراسم اکران ویژه این فیلم که در آذرماه ۹۳ برگزار شد، گفته بود: «خوشحالم چنین فرصتی برای دیده شدن فیلم فراهم شده است. این فیلم را محمدرضا لطفی با سختی زیاد ساخت و من به او تبریک میگویم که با پیگیری بسیار و تلاش این فیلم را به نتیجه رساند. امیدوارم فیلم خوبی باشد.»
اکران آنلاین این فیلم پس از گذشت ۸ سال از ساخت آن ما را بر آن داشت تا با مرتضی شایسته گفتگوی کوتاهی داشته باشیم که در ادامه میخوانید.
مرتضی شایسته در گفتگو با سایت «هنروتجربه» در پاسخ به این پرسش که چرا دریافت پروانه ساخت این فیلم حدود یکسال طول کشید، بیان کرد: میتوان گفت در وزارت ارشاد به دلیل آنکه ژانر وحشت ژانر متفاوتی است، مقاومتهایی وجود دارد اما بالاخره «روایت ناپدید شدن مریم» پس از یک سال پروانه ساخت گرفت.
وی ادامه داد: در سینمای ایران ژانر وحشت، ژانر مظلومی است و زیاد به آن بها نمیدهند در صورتی که به یادم دارم مرحوم رضا رخشانی که فیلمهایی در ژانر وحشت تولید کرد، با فروش خوبی مواجه شد و اصولا فروش اینگونه فیلمها خوب است.
به گفته تهیهکننده «روایت ناپدید شدن مریم»، در حقیقت این ژانر در سینمای ایران نگهداری و حمایت نمیشود.
شایسته با بیان اینکه تاکنون با کارگردانان کار اولی زیاد کار کرده است، درباره آشنایی خود با محمدرضا لطفی و قبول همکاری در پروژه «روایت ناپدید شدن مریم» به عنوان تهیهکننده اظهار کرد: من قبل از این فیلم سینمایی محمدرضا لطفی را میشناختم، با ایشان در ارتباط بودم و او را فردی دارای سبک و کارایی لازم میدانستم لذا پس از گفتگو درباره کار قبول کردم به عنوان تهیهکننده در کنار پروژه باشم و از این تصمیم راضی هستم.
وی درباره همکاری با کارگردان این فیلم سینمایی گفت: میتوانم بگویم محمدرضا لطفی در زمینه ساخت فیلم در ژانر وحشت خوب کار کرد و از همه المانها در فیلم بهره برد از سوی دیگر در زمان اکران در حدی که انتظار میرفت مردم از «روایت ناپدید شدن مریم» استقبال کردند همچنین لازم میدانم از کارگردان و همه عوامل این پروژه تشکر کنم و بگویم قدران همه آنها هستم.
تهیهکننده «راند چهارم» در ادامه درباره صحبت محمدرضا لطفی که پیش از این در گفتگو با سایت «هنروتجربه» از قانون نانوشتهای برای فیلمهای ژانر وحشت صحبت کرده بود که در زمان ساخته شدن «روایت ناپدید شدن مریم» به آن برخورد کرده است و آن این بود در انتهای فیلم باید گفته شود که عامل تمام اتفاقات زمینی است، عنوان کرد: این عامل مربوط به ممیزی میشود اما امیدواریم که فیلم خوب ساخته شود تا وزارت ارشاد نتواند مقاومتی در برابر آن داشته باشد.
شایسته با بیان اینکه باز هم حاضر است در زمینه ساخت فیلم در ژانر وحشت با فیلمسازان همکاری کند، مطرح کرد: اگر پیشنهادی در این زمینه داشته باشم که از فیلمنامهای با چارچوب محکم برخوردار باشد، حتما کار میکنم.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود با اشاره به اینکه فیلمنامهنویس، کارگردان و تهیهکننده مسلط در زمینه ساخت فیلم در ژانر وحشت کم داریم، تصریح کرد: از نظر من کارگردانی این دسته از فیلمها به دلیل آنکه سبک خاصی دارد، متفاوت است و بسیاری از کارگردانان مطرح در این زمینه کار نمیکنند از سوی دیگر فیلمهایی که در ژانر وحشت ساخته میشوند نیازمند یک فیلمنامه خوب و نویسنده مسلط به این قضیه است همچنین از آنجا که تهیهکننده نیز در امر ساخت دخیل است پس نیازمند یک تیم مسلط هستیم که متاسفانه تعداد آنها بسیار کم است.
تهیهکننده «بیصدا حلزون» در پایان در جواب به این سوال که چرا اکثر تهیهکنندگان سینما از فیلمهای تجربهگرا حمایت نمیکنند، عنوان کرد: شاید بتوان علت این امر را در افزایش بیسابقه هزینههای تولید که بسیار مساله مهمیست، جستجو کرد به هر حال تهیهکنندگان جرئت کار کردن دارد اما به دلیل مسایل مالی کار نمیکنند و به نوعی عطایش را به لقایش میبخشند.