هنروتجربه-سعیدحضرتی: مهرشاد رنجبر کارگردان فیلم کوتاه «ناطق» که در بسته «پنج‌گانِ کوتاه» می‌گوید خیلی خوشحالم که اسم فیلمم کنار اسم فیلم‌های بزرگ بسته «پنج‌گانِ کوتاه» قرار گرفته است. بازخورد مخاطب از «ناطق» برای من به شدت لذت بخش است چون دقیقا به همان چیزی که می‌خواستم رسیدم و آن برداشت‌های متفاوت ولی در انتها به یک سمت و سو بود.اساسا از فیلمهای مینیمالیسنی برداشت‌های متفاوتی می‌شود و جذابیت اینگونه فیلمها به بحث و گفت‌وگوی بعد از مشاهده فیلم هست. اینکه خیلی درباره مفهوم فیلم صحبت نمی‌کنم هم علتش همین هست که مخاطب با ذهنیت خودش از فیلم برداشت شخصی خودش را داشته باشد.

مهرشاد رنجبر درباره ایده اولیه و داستان «ناطق» که در بسته «پنج‌گانِ کوتاه» در سینماهای هنروتجربه روی پرده رفته است به خبرنگار سایت هنروتجربه گفت: ایده «ناطق» از یک خاطره‌ای آمد که مادرم برام تعریف کرد که آن خاطره الان هیچ شباهتی به فیلم ندارد،اما در بطن آن قصه، نکته‌ای که مرا جذب کرد رابطه نزدیک یک پیرزن با یه گوسفند بود. از آنجا بود که قصه «ناطق» کم کم شکل گرفت و با دغدغه‌های ذهنی من ترکیب شد و فیلمنامه «ناطق» نوشته شد.

وی با اشاره به اینکه حدود دو ماه روی فیلمنامه کار کردم و بعد از مشورت‌های فراوان با اساتید و عوامل فیلم، نسخه نهایی آماده شد و ما طی ۴ روز فیلم رو فیلمبرداری کردیم، در پاسخ این سوال که به عنوان اولین فیلم، بدون دیالوگ بودن فیلم برای شما ریسک محسوب نمیشد و ترسی از این بابت نداشتید اظهار کرد: من زمانی که فیلمنامه «ناطق» را نوشتم به هیچ وجه تصمیمی برای ساختش نداشتم، چون به نظرم می‌آمد که برای فیلم اول در سن ۱۹ سالگی تجربه ناممکنی بود و یک سال بعد از نوشتن «ناطق» فیلم ساخته شد. طی یک سال فیلمنامه‌های زیادی می‌نوشتم ولی در آخر دیدم که فقط ذهنم درگیر قصه «ناطق» هست و با تمام چالش‌های آن رو به رو شدم.

این نویسنده و کارگردان جوان درباره اینکه به عنوان جوان چرا زندگی دو فرد مسن برای شما اهمیت پیدا کرد و با ساخت فیلم در پی گفتن چه مطلبی بودید بیان کرد: حقیقتا برای خودم خیلی جالب است که چرا ذهنم سمت این فضا رفته است اما پاسخی برایش ندارم. حس می‌کنم خیلی ناخودآگاه بوده این تصمیم که من وارد خانه یک زوج مسن بشوم اما مفهومی که دنبالش بودم به نظر خودم بهترین جا برای روایتش خانه یک زوج مسن بود. دلم می‌خواست بعد از دیدن فیلم «ناطق» به زندگی روزمره خودمون بیشتر دقت کنیم، اینکه کارهایی که در زندگی روزمره انجام می‌دهیم تا چه اندازه با میل شخصی و چقدر از آن از روی عادت انجام می‌دهیم.

رنجبر در پاسخ این سوال که انتخاب دوبازیگر اصلی بر چه مبنایی بود و چقدر تمرین داشتید گفت: من بعد از دیدن افراد مختلف مسن داخل روستا،به این زوج که در واقعیت هم زوج و به شدت وابسته  یکدیگر هستند رسیدم و به عقیده من خیلی با نابازیگر نباید تمرین کرد. ما همگی در پشت صحنه تلاش می‌کردیم که این دو حس نکنند که صحنه فیلمبرداری‌ای وجود دارد. ناگفته نماند که این زوج از هوش به شدت بالایی برخوردار بودند که ما حتی روز آخر فیلمبرداری به پلان‌های تک برداشتی هم رسیده بودیم.

کارگردان «ناطق» با اشاره به اینکه اکران «ناطق» از هر جشنواره‌ای برای من ارزشمندتر است و خوشحالم این اتفاق با باکس «پنج‌گانِ کوتاه» افتاد، درباره بازخوردهای مخاطبین در اکران «هنروتجربه» توضیح داد: خیلی خوشحالم که اسم فیلمم کنار اسم فیلم‌های بزرگ بسته «پنج‌گانِ کوتاه» قرار گرفته است. بازخورد مخاطب از «ناطق» برای من به شدت لذت بخش است چون دقیقا به همان چیزی که می‌خواستم رسیدم و آن برداشت‌های متفاوت ولی در انتها به یک سمت و سو بود.اساسا از فیلمهای مینیمالیسنی برداشت‌های متفاوتی می‌شود و جذابیت اینگونه فیلمها به بحث و گفت‌وگوی بعد از مشاهده فیلم هست. اینکه خیلی درباره مفهوم فیلم صحبت نمی‌کنم هم علتش همین هست که مخاطب با ذهنیت خود از فیلم برداشت شخصی خودش را داشته باشد.

او با اشاره به اینکه یکی از اتفاق‌های خیلی خوب ساخت «ناطق» پشت صحنه درجه یک فیلم بود درباره تدوین فیلم عنوان کرد: به شدت به این جمله اعتقاد دارم که تدوینگر کارگردان دوم هست و من خوشبختانه تدوینگر (صادق رضانیا) به شدت بی رحمی داشتم. تقریبا ۲سکانس از فیلم حذف شده و الان به شدت از این اتفاق راضی‌ام.

مهرشاد رنجبر با اشاره به اینکه هر باکسی زمانی موفق می‌شود که تبلیغات مناسب و زمان‌بندی درستی داشته باشد تا مخاطب بیشتری را جذب کند، درباره مدیریت اکران و ورک شاپ‌های «پنج‌گانِ کوتاه» که در ۱۲۰ شهر فعال شده است بیان کرد: مدیریت این حجم از شهر و استان برای اکران‌ها کار به شدت دشواری هست و من این اتفاق را مدیون زحمات لیدر «پنج‌گانِ کوتاه»، فاطمه محمدی کارگردان «داغی» هستم. هر یک از فیلم‌های «پنج‌گانِ کوتاه» یک چالش دشوار فیلمسازی دارد. چون در هر فیلم مخاطب یک چالش به شدت دشوار رو می‌بینید که برای خود من خیلی آموزنده بود.