
در برنامه زنده بررسی «دشت خاموش» مطرح شد؛
با فیلمی متفاوتی طرف هستیم/انتخاب لوکیشن به دلیل تنوع قومیتی بود/شباهتهای فیلم به آثار تاریخ سینما جزء معایب فیلم نیست
هنروتجربه: فیلم سینمایی «دشت خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی دوشنبه یکم آذرماه ساعت ۲۲ در برنامه زنده مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
به گزارش سایت هنروتجربه، این برنامه زنده با حضور احمد بهرامی (کارگردان)، سعید بشیری (تهیهکننده)، مسعود امینیتیرانی (مدیر فیلمبرداری) و علی باقری (بازیگر) با حضور منتقدان میزبان شهرزاد امیرشاه کرمی، احسان طهماسبی و نیروان غنیپور برگزار شد.
نیروان غنیپور در ابتدای این برنامه گفت: برای آغاز بحث با این گزاره شروع میکنم که «دشت خاموش» فیلم خوب و مهمی نیست بلکه فیلم بسیار خوب و بسیار مهمی است. با فیلمی متفاوتی طرف هستیم که اجزا و تمام آنچه که درباره سینما و بحث درام در سینما وجود دارد در این فیلم در توازن کاملا مشهودی قرار گرفته است.
احسان طهماسبی نیز در ابتدای صحبتهای اظهار کرد: درباره فیلم «دشت خاموش» در مورد شباهتهای آن با فیلمهای تاریخ سینما صحبت شده است که طبیعتا و قطعا وجود دارد که جزء معایب فیلم نیست و پیاده سازی و اجرای درست آن نقطه حسن مهمی برای «دشت خاموش» است. در تاریخ سینما فیلمهایی داشتیم که پلان به پلان و سکانس به سکانس از فیلمی کپی کردهاند که بعضا موفق هم نبودند، هرچند «دشت خاموش» جزء این دسته از فیلمها نیست.
شهرزاد امیرشاه کرمی هم صحبتهایی درباره فرم تصویری «دشت خاموش» کرد.
سعید بشیری تهیهکننده «دشت خاموش» در ابتدا در پاسخ این سوال که در وانفسای سینمای ایران چطور شد که به سراغ فیلم «دشت خاموش» رفتید؟ توضیح داد: در مرحله اول فیلمنامه را دوست داشتم و با شخصیتهای آن ارتباط برقرار کردم و پس از خواندن آن برای تهیه فیلم اعلام آمادگی کردم. در حقیقت به این نوع سینما علاقه دارم و خوشحالم این همکاری شکل گرفت.
علی باقری بازیگر نقش لطفالله «دشت خاموش» عنوان کرد: عمر بازی یک بازیگر گاهی خیلی طولانی است و بالانگه داشتن کیفیت بازیگری کار سخت و پیچیدهای است که شاید از بیرون آسان به نظر بیاید. سینما صنعت است و وقتی یک بازیگر در نقشی جواب میدهد کمتر از او نقش متفاوتی میخواهند. من راهکاری برای خودم دارم و آن توانایی نه گفتن است که در هر پروژهای حاضر نشوم.
وی درباره نقش خود بیان کرد: لطفالله در فیلمنامه به صورت ظریفی شخصیتپردازی شده است. تمام سعی خودم را کردم درباره این نقش تمامی آنچه در فیلمنامه آمده را دربیاورم و خوشحالم پس از تدوین نهایی، تمامی آنچیزی که در ذهنم داشتم به درستی به مخاطبین منتقل شده و این شخصیت به درستتی درآمده است.
مسعود امینیتیرانی مدیر فیلمبرداری «دشت خاموش» درباره رسیدن به انتخاب نور و رنگ فیلم توضیح داد: یکی از شانسهایی فیلمبردار همکاری با کارگردانی است که بتواند از یک استراتژی صحبت کند و اینکه فیلم چگونه مابهازای تصویری پیدا کند. خوشبختانه با احمد بهرامی درباره فرم بیرونی فیلم به طور کامل صحبت کردیم. بخشی از آن در متن فیلمنامه وجود داشت و گفتوگوها کامل کننده فرم بصری فیلم بود. میزان آزادی در اختیار من قرار گرفت که حول و حوش کار توانستم پیشنهاداتی برای اجرا بدهم.
احمد بهرامی کارگردان «دشت خاموش» درباره نحوه شخصیتپردازی کاراکترهای فیلم گفت: وقتی بعد از تحقیق و دیدار میدانی از کورهها و مطالعه درباره زندگی کارگرها شروع به نوشتن فیلمنامه کردم، به بوجود آوردن شخصیت فکر نمیکردم و فکر میکنم بیشتر تیپسازی کردم. البته تیپهایی که بعد از آن شاید برخی به شخصیت تغییر پیدا کردند. البته باید اشاره کنم که پرداختن به زندگی کارگرها یا زندگی قشری از جامعه که به لحاظ مالی ضعیفتر هستند، وجه روی قضیه بود. من به دنبال بیان مفاهیمی چون روزمرگی، استبداد سرمایه و … بودم.
کارگردان «پناه» درباره انتخاب لوکیشن فیلم اظهار کرد: قصه فیلم میتوانست در معدن و جای دیگری روایت شود اما میخواستم تنوع قومیتی، زبانی و لهجه وجود داشته باشد که هیچ جایی بهتر از کورهپز خانه نبود. سالیان سال خانوادهها با قومیتهای مختلفی در آن کار میکنند.