
شادی کرمرودی در گفتگو با سایت هنروتجربه:
«هرگز، گاهی، همیشه» به دنبال ایجاد یک حس در مخاطب است/ به بازی سکوت و حرفها و کنشهای غیرمستقیم علاقهمندم
هنروتجربه_سپیده شریعت رضوی: کارگردان فیلم کوتاه «هرگز، گاهی، همیشه» میگوید فیلمش اثری نیست که بخواهد بیانیه صادر کند و یک کار کاملا درونیست یعنی بیش از اینکه بخواهد حرفی را منتقل کند میخواهد حسی را در مخاطب به وجود آورد.
شادی کرمرودی کارگردان فیلم کوتاه «هرگز، گاهی، همیشه» که در چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد و روز سه شنبه ۱۹ بهمن ماه در خانه جشنواره یعنی برج میلاد به نمایش درمی آید، در گفتگو با خبرنگار سایت هنروتجربه درباره حضور آثار سینمای کوتاه در جشنواره ملی فیلم فجر گفت: باید بگویم اهمیت فیلمهای کوتاه بسیار بیشتر از آن است که این روزها مسئولان جشنواره به آن توجه نشان میدهند چراکه سینمای کوتاه فیلمسازان آینده را معرفی میکند مانند بسیاری از فیلمسازانی که در بخش سودای سیمرغ چهلمین جشنواره ملی فیلم فجر حضور دارند، فیلمسازی را از سینمای کوتاه شروع کردهاند و با حضور موفق در ساخت فیلمهای کوتاه به حضور در سینمای بلند داستانی پیشنهاد شدهاند.
وی ادامه داد: به همین دلیل از نظر من باید بیش از اینها به این شاخه از سینما توجه شود که متاسفانه این روزها شاهد آن نیستیم اما امیدوارم که در سالهای آینده تمرکز و توجه روی سینمای کوتاه بیش از پیش شود.
کارگردان «هرگز، گاهی، همیشه» درباره جای خالی نشستهای خبری و رسانهای برای فیلمهای کوتاه و مستند در جشنواره ملی فیلم فجر بیان کرد: جلسه پرسش و پاسخ درباره اثر بخشی از یک جشنواره رسمی است و به نوعی احترام و یا برقراری ارتباط میان جشنواره، اهالی رسانه و فیلمساز است، نبود آن ارزش اثر حاضر در جشنواره را پایین نمیآورد اما بحث دقیقا همان احترام، توجه و ارزش گذاشتن برای آن اثر است.
سازوکار اقتصادی و بازگشت سرمایه در فیلم کوتاه شکل نمیگیرد
کرمرودی با اشاره به اینکه فیلم کوتاه مسیری برای رسیدن به فیلم بلند است، توضیح داد: با احترام به تمام افرادی که معتقدند فیلم کوتاه خود دارای جایگاه مستقل است و فیلمساز کوتاه از حضور در این بخش برای رسیدن به سینمای بلند استفاده نمیکند، باید بگویم که من شخصا نظری مخالف دارم، از نگاه من فیلم کوتاه پلی است برای رسیدن به سینمای بلند و باز هم میگویم این تنها نظر شخصی من است.
وی افزود: دلیل آن نیز ساده و منطقیست چراکه فیلم کوتاه مخاطب عام ندارد و به همین دلیل سازوکار اقتصادی و بازگشت سرمایه نیز در آن شکل نمیگیرد، درنهایت نیز اگر حرفهای بدون تشکیل سازوکاری برای بازگشت سرمایه پیش رود به حرفهای تبدیل میشود که صرفا بر پایه عشق و علاقه حیات دارد و این موضوع باعث میشود که یک فیلمساز نتواند تا پایان عمر خود فقط فیلم کوتاه بسازد.
حضور در «ماهی و گربه» باعث شد به فیلمسازی علاقهمند شوم
کارگردان «هرگز، گاهی، همیشه» درباره اثری در چهلمین جشنواره ملی فیلم فجر با کارگردانی او حضور دارد، بیان کرد: این فیلم دومین ساخته من است اما از آنجایی که اولین کارم را در نیمه راه رها کردم، این فیلم اولین اثر رسمی من محسوب میشود. ایده ابتدایی این فیلم نیز در سال ۹۶ پس از شنیدن خبری مبنی بر خودکشی دو دختر نوجوان در اصفهان در ذهن من شکل گرفت اما درنهایت ساخته فعلی از آن خبر بسیار فاصله گرفته است و در سال ۹۸ نیز فیلمبرداری شد.
کرمرودی درباره شروع فیلمسازی خود در سینمای کوتاه ادامه داد: من در سال ۹۱ در فیلم «ماهی و گربه» حضور داشتم و پس از آن بسیار به فیلمسازی علاقهمند شدم به همین علت پس از پایان فیلمبرداری «ماهی و گربه» در کلاسهای فیلمسازی شهرام مکری ثبت نام کردم. همان سالها اولین فیلم کوتاه خود را ساختم و علت زمان زیاد میان آن و ساخته دوم من مشغلههای دیگری ازجمله نگارش مشترک فیلمنامه با آرین وزیردفتری، بازیگری و… بود. البته که تردید من در ساخت فیلم دوم به دلیل کم تجربگی و ترس از اشتباه هم بود و همه این عوامل باعث شد «هرگز، گاهی، همیشه» با فاصله بیشتری نسبت به کار اول ساخته شود.
کارگردان «هرگز، گاهی، همیشه» درباره قصه این فیلم کوتاه توضیح داد: قصه فیلم من روایت دختریست که خبری را از مدیر مدرسه خواهر کوچکتر خود میشنود و باید نسبت به آن خبری که شنیده است تصمیمی بگیرد.
حرفه خود را بازیگری میدانم
وی درباره دغدغه خود در سینما عنوان کرد: نزدیک به ۱۰ سال است که در سینما به عنوان بازیگر حضور دارم و بهطور مشخص حرفه خود را بازیگری میدانم. فیلمسازی برای من بیش از هر چیز یک علاقه است و زمانی که بخواهم فیلم بلند خود را بسازم، دوست دارم یکی از دغدغههای زندگیام را مقابل دوربین ببرم و کاری را که بدان علاقمند هستم، انجام دهم. در «هرگز، گاهی، همیشه» نیز هدف من تایید دیگران و دیده شدن، نبود چراکه صرفا اثری را ساختم که آن را دوست داشتم. به نوعی ارتباط شخصی با فضا و حال و هوای فیلمی که میسازم بسیار برایم مهم است.
کرمرودی درباره چالشهای ساخت این فیلم کوتاه گفت: من در این فیلم علاوه بر کارگردانی، به عنوان بازیگر نیز حضور داشتم و این خود یک چالش بزرگ برای من بود چراکه بازیگری من در این کار ممکن بود بیش از پیش مورد قضاوت قرار گیرد و در مسیر کارگردانیِ بازیگری خود از کمکهای آرین وزیردفتری بسیار استفاده کردم.
به بازی سکوت و حرفها و کنشهای غیرمستقیم علاقهمندم
کارگردان «هرگز، گاهی، همیشه» در پاسخ به این پرسش که این اثر چه پیامی برای مخاطبان دارد، بیان کرد: فیلم من اثری نیست که بخواهد بیانیه صادر کند و یک کار کاملا درونیست. باوجود اینکه فیلم حول محور یک خبر تکاندهنده پیش میرود اما انگار تمام فیلم در درون شخصیت اصلی آن شکل میگیرد و این فیلم بیش از اینکه بخواهد حرفی را منتقل کند میخواهد حسی را در مخاطب به وجود آورد.
وی ادامه داد: این فیلم کوتاه پیش از این در جشنواره فیلم کوتاه تهران و همچنین چندین جشنواره و فستیوال بینالمللی نیز حضور داشته است و اتفاقی که برایم جالب توجه بود، درک عمیقترِ فیلمسازان ایرانی و هم فرهنگ خودم از «هرگز، گاهی، همیشه» نسبت به فیلمسازان خارجی بود. کدها و نشانههایی که در این فیلم از آنها استفاده کردم، بیشتر دیده شد و به صورت کلی اثر من در داخل کشور بسیار بهتر درک شد و این برای من قابل پیشبینی نبود.
کرمرودی تاکید کرد: اتفاق دیگری که برای من مهم بود، درک شدن «ترنج» شخصیت اصلی فیلم و دغدغههایش از سوی مخاطبان آن بود و اینکه آنها متوجه میشدند چه در سر این شخصیت میگذرد برای من بسیار خوشایند و جالب بود چراکه اگر فیلم را دیده باشید متوجه میشوید که من به بازی سکوت و حرفها و کنشهای غیرمستقیم علاقهمندم، البته این خود یک تیغ دو لبه است و مخاطب شاید اصلا نتواند ارتباطی با اثر برقرار کند که خوشبختانه حس میکنم در فیلم من این ارتباط برقرار شد.
مشغول نگارش یک فیلمنامه بلند سینمایی هستم
وی درباره ادامه پخش بینالملل این فیلم گفت: درحال حاضر به آخرین حضورهای «هرگز، گاهی، همیشه» رسیدهایم چراکه این فیلم محصول سال ۲۰۲۰ است و در همان سال اولین حضور بینالمللی خود را تجربه کرده است. الان نیز حق پخش آن فروخته شده و قرار استبه زودی از طریق وی او دیها پخش خود را آغاز کند. البته اگر همه چیز مطابق با برنامه پیش رود میخواهم که این فیلم را هنروتجربه نیز اکران کنم.
این کارگردان درباره نقش هنروتجربه در معرفی آثار سینمای کوتاه و تاثیرگذاری آن در سرنوشت این فیلمها بیان کرد: به نظر من هنروتجربه یک امکان سخاوتمندانه برای فیلمهایی است که امکان بازگشت سرمایه آنها به شکل تضمین شده، وجود ندارد اما مخاطب خاص خود را دارند. امیدوارم که به کار خود ادامه دهد و مخاطبان خود را نگه دارد هرچند که میدانم با توجه به شرایط کرونا در این ۲ سال این کار بسیار سخت است.
وی در پایان درباره تازهترین فعالیتهای خود گفت: درحال نگارش یک فیلمنامه بلند سینمایی هستم اما پیش از آن قرار است یک کار کوتاه دیگر را مقابل دوربین ببرم. بازیگری نیز به عنوان یک دغدغه همیشگی در زندگی من جریان دارد.