هنروتجربه: پگاه هوشنگی در نقدی بر تدوین فیلم سینمایی «ملاقات خصوصی» به کارگردانی امید شمس می‌نویسد انتخاب زوایای درست دوربین که در حفظ روح عاشقانه فیلم کارکرد زیادی دارد یکی دیگر از امتیازات تدوین یکدست فیلم محسوب می‌شود. تغییر لوکیشن از فضای روستایی و آرام فیلم به زندان بسیار هوشمندانه است، جایی که برای اولین بار ملاقات بین فرهاد و پروانه شکل می‌گیرد و دوربین با شخصیت فرهاد وارد محیط زندان می‌شود.
به گزارش سایت هنروتجربه در نقد وی که در سایت سینما سینما منتشر شده آمده است:
در «ملاقات خصوصی» عاشقانه ای دیگر در راه است. فیلمنامه و داستان خوب، کارگردانی و اجرای بدون غلو و در نهایت بازی قابل قبول بازیگران «ملاقات خصوصی» را تبدیل به یکی از سینمایی‌ترین فیلم‌های جشنواره تا به الان کرده است. فیلم زوائد و حاشیه ندارد و همه چیز درست و صحیح در کنار هم قرار داده شده است. تدوین هم در معنای عام خود توانسته با ایجاد ضرباهنگ مناسب و مکث و درنگ‌های مشخص اتصالات و پیچ و مهره‌های داستان فیلم را محکم‌تر کند. «ملاقات خصوصی» اوج و فرود زیادی در دل داستانش ندارد و ایجاد روایت یکدست و بدون دست انداز یکی دیگر از نکات قابل اعتنا در تدوین آن است. باید به این نکته اشاره کرد که اگر چه زمان کلی فیلم شاید برای حوصله‌ی تماشاگر امروزی زیاد باشد ولی با این‌حال بعید است حتی کم طاقت‌ترین تماشاگر هم تا انتها فیلم را دنبال نکند.
انتخاب زوایای درست دوربین که در حفظ روح عاشقانه فیلم کارکرد زیادی دارد یکی دیگر از امتیازات تدوین یکدست فیلم محسوب می‌شود. تغییر لوکیشن از فضای روستایی و آرام فیلم به زندان بسیار هوشمندانه است، جایی که برای اولین بار ملاقات بین فرهاد و پروانه شکل می‌گیرد و دوربین با شخصیت فرهاد وارد محیط زندان می‌شود. همانطور که در مقدمه به آن اشاره کردم داستان فیلم زیاده‌گویی ندارد و حتی در برخی سکانس‌ها با استفاده درست و مناسب از تکنیک‌های تدوین ضرباهنگ مضاعفی را به روند داستان‌گویی وارد می‌کند، برای مثال در سکانسی که فرهاد و پروانه به صورت تصویری در چمنزار با هم صحبت می‌کنند استفاده از تکنیک اورلب (همپوشانی) و حذف پلان‌های اضافه امتیاز بیشتری به تدوین فیلم می‌دهد. قصه‌ی فیلم دور از هیاهو پیش می‌رود و وقایع داستان را آرام هدایت کرده، رمزگشایی می‌کند و به اوج می‌رساند. فیلمنامه این قابلیت را دارد که پایانی متفاوت از آنچه که می‌بینیم داشته باشد اگر دو سکانس پایانی حذف می‌شد و قصه با فرهاد در کنار دریا پایان می‌یافت.
در نگاه کلی شاید «ملاقات خصوصی» فیلمی باشد که زیاد با متر و معیار های داوری جشنواره فجر فاصله داشته باشد،اما «ملاقات خصوصی» عاشقانه‌ی لطیف با زبان ساده‌ی سینمایی است.
