محسن عبدالوهاب فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۵۹ با تدوین فیلم­‌های مستند و داستانی آغاز کرد. در کنار نویسندگی و کارگردانی فیلم­‌های داستانی «لطفاً مزاحم نشوید» و «به دنیا آمدن»، او یکی از فیلم­‌سازان شناخته ­شده در عرصه مستند است که تا کنون بیش از بیست فیلم مستند را پژوهش و کارگردانی کرده که از میان آن­‌ها می­‌توان به «جویندگان کار در دو نما»، «لاخ­مزار» و «همسران حاج عباس» اشاره کرد. کارگردانی مشترک دو فیلم داستانی «گیلانه» و «خون بازی» همراه با رخشان بنی­‌اعتماد از دیگر تجربه­‌های او محسوب می‌شود.آثار داستانی و مستند این کارگردان تاکنون در جشنواره‌های بین‌المللی متعددی به نمایش درآمده و جوایزی را کسب کرده‌اند.

با محک پیش ­از این آشنا بودم. با نادر شریفی ­_همسر خانم سعیده قدس_ نیز سابقه آشنایی چندساله داشتم. سه سال پیش هم با رخشان بنی­ اعتماد، مجتبی میرتهماسب و امیر اثباتی فیلم مستند کوتاهی در مورد محک ساخته بودیم. شاید به خاطر مجموع این آشنایی‌­ها بود که ساخت فیلمی از خانم قدس به من پیشنهاد داده شد. این فیلم در چندین جلسه و در طول یک سال فیلم‌­برداری شد. در میان سفرهای خانم قدس به خارج از کشور و گرفتاری­‌های کاری من برای ساخت هم­زمان فیلم «طبرستانی­‌ها» که آن هم برای مجموعه کارستان بود. از همان روزهای آغاز کار متوجه شدم مسأله اول خانم قدس، محک است. بنابراین هر جا دوربین مانع و مزاحم فعالیت ایشان بود از ما می­‎خواستند، فیلم‌برداری را متوقف کنیم. خانم قدس روزهایی که به محک می‌­روند، کارهای مختلفی دارند؛ ایشان با انرژی بسیار تا آخرین دقایق کار می­‌کنند و پس ­از آن معمولا بی‌­درنگ و شتابان راهی خانه می­‌شوند تا به امور خانواده و مادر گرامی­‌شان برسند. بنابراین دوربین ما در محک همیشه در جست‌­وجوی ایشان بود و بیش­تر مواقع فرصت چندانی برای برخی هماهنگی­‌ها پیش نمی­‌آمد. تدوین فیلم زمان زیادی بُرد و احمد وفایی با صبوری بسیار آن را به سرانجام رساند.کار کردن در محک همیشه احساس خوبی به من می­‌دهد. از این که این فیلم فرصتی پیش آورد تا روزهایی را در محک بگذرانم، خرسندم.