وحید وکیلی فر
دانش آموخته سینما از دانشگاه سوره تهران . . . آغاز فعالیت هنری از سال ۱۳۷۵ در تئاتر کرمانشاه . . . اولین تجربه کارگردانی در سال ۱۳۸۱ با ساخت فیلم کوتاه هه وری ( روسری کردی ) . . . سال ورود به سینما ، با دستیاری محمد رسول اف در فیلم سینمایی جزیره آهنی . . . سال ۱۳۸۹ ساخت اولی فیلم بلند به نام گشر در مقام نویسنده و کارگردان . . . سال ۱۳۹۱ ساخت دومین فیلم بلند به نام تابور در مقام تهیه کننده ، نویسنده و کارگردان

واقعیتی تازه / وحید وکیلی فر
دیر هنگامی ست که در زندگی معاصر بشر و در حوزه ی اندیشه ، همواره صحبت از اخلاقیات ، ارزشهای انسانی و آنچه را که در جهان ما این ها را به خطر می اندازد، به میان بوده است و کمتر به آنچه که خود نوع بشر را تهدید می کند توجه شده. تا آنجا که انسان سوژه بود و جهان پیرامون به مثابه اُبژه . این گونه او در جایگاه حافظ این ارزشها در توصیف و تحلیل پدیده ها می کوشید. اما امروزه با تغییر روز افزون زندگی و جایگاه بشر در جهان پست مدرن، اخلاقیات و ارزشها به گونه ای دیگر معنا یافتهاند. اکنون اُبژه نه در پیرامون ما ، بلکه این خود انسان است که به جایگاه اُبژه تکیه داده و پیکرش به مثابه نوعی از حیات اهمیت یافته است . حال او پدیده است و به وجود خویش می اندیشد . با دلهوره و هراس به جهانی که دست ساخته خود اوست می نگرد، که چگونه عرصه را بر حیاتش تنگ کرده و مورد آماج حمله دست ساخته های خود قرار گرفته است. با این همه انسان امروز، در میان تیرگی جهانش، اُدیسه وار، همچنان در جستوجوی تابور است که شاید از ناف زمین تولدی دیگرگونه یابد و پای بر این زمین نهد . از این رو با بیم و امید به چشم اندازی غبار آلود، که در دوردستها انتظارش را می کشد به نظاره می نشیند، که شاید مرهمی و گهواره ای و نوازشی در راه باشد.