اسماعیل میهن دوست فیلم‎ساز، منتقد و مترجم سینما است. او در کارنامه فیلم‌سازی‌اش کارگردانی چند مجموعه تلویزیونی نظیر «ماجراهای خانه شماره سیزده»،«خانه قدیمی»«ماه و آتش»و فیلم‎های کوتاهی چون«من، پنجره و دیگر هیچ»، «جایزه»،«ساعت سیزده»،«فوبی» را دارد. میهن‌دوست اولین فیلم بلند سینمایی خود«برخورد خیلی نزدیک» را سال ۱۳۸۸ مقابل دوربین برد و سال ۱۳۹۵ هم فیلم «ترومای سرخ» را کارگردانی کرد که در جشنواره فیلم فجر هم حضور داشت

نوشتن در مورد فیلم خود سخت‎ترین کارهاست! در مورد آثار دیگران به‌راحتی می‎توان نوشت، چرا که اگر تاویل هم تلقی شود آدرس غلط دادن محسوب نمی‌شود ولی ذکر هر نکته در مورد فیلمی که خودت نوشتی و ساختی قطعا هم نوعی آدرس دادن است و هم محدود کردن باب تاویل و تفسیر مخاطب.
من به رابطه دمکراتیک با بیننده، دست کم نگرفتن هوش او و به‌ویژه به مشارکت دادن تماشاگر در تکمیل حفره‌های روایی تعمدی فیلم باور دارم و سعی کردم در «ترومای سرخ» هم به آن پایبند باشم. «ترومای سرخ» گرچه از نظر فضا، داستان، لحن و فرم با فیلم قبلی‎ام متفاوت است اما در اینجا نیز مرتکب برخی بازیگوشی‌های روایی شده‌ام.
در «ترومای سرخ» چند چالش هم پیش رو داشتم
یک- چگونه می‌توان با دنبال کردن فقط یک شخصیت در یک زمان متصل روایی، بیننده را بدون توسل به هیجانات کاذب معمول سینمای متعارف، تا آخر همراه فیلم نگاه داشت!
دو – در فیلمی با لحن رئالیستی با پرهیز از میزانسن و حرکت‌های آشکار دوربین، فرم بصری فیلم را چگونه باید سامان دهم که شلخته نمایی صورت نگیرد.
سه- از پرسنا و برآیند نقش‌های قبلی بازیگران شناخته شده و به عبارتی از خودآگاه جمعی سینمارو ایرانی چگونه می‌توان در شخصیت‌پردازی مینی‌مال برخی شخصیت‌های ترومای سرخ استفاده کرد و در نقطه مقابل برای ارائه تصویر عینی و قابل باور جامعه و افراد دور و اطراف آن، چگونه از چهره‌های تئاتری فاقد پرسنای ذهنی نزد ببیننده استفاده کرد.
چهار- در راستای لحن رئالیستی، در فیلمی زنانه چگونه باید موقعیت‌هایی خلق کرد که حضور با پوشش و حجاب شخصیت اصلی و سایر شخصیت‌های زن قابل باور به نظر برسد.
پنج – با چه ترفند داستانی پلی بین گذشته و شخصیت‌های واقعی تهران چهار دهه پیش با وضعیت فعلی و شخصیت‌های مخلوق درامِ این کلانشهر بزنم.
شش- با همراه کردن بیننده با شخصیت اصلی، ضمن قراردادن آینه‌ای در برابر او (از جنبه سبک زندگی و به‌ویژه حضور روز افزون موبایل و ارتباطات مجازی در حیات بشری) دوز خستگی و کلافگی تماشاگر را هم کنترل کرد.