
سفر سهراب
خلاصه داستان

امید عبدالهی فارغ التحـصیل مقطع کارشناسی رشته سینما و از اعضای انجمن فیلم کوتاه ایران و انجمن مستندسازان سینمای ایران است. او فعالیت فیلمسازی خود را با گذراندن دوره یکساله فیلمسازی در انجمن سینمای جوانان ایران شروع کرد.او تاکنون فیلمهای کوتاه و مستندی چون «روزی که فارسی داشتیم»،«مرثیه آخرین درختان ایستاده»،«بادی که میوزد»،«میان دو خواب»،«شیوه شاغلام»،«پانسمان»،« کورسو»،«بوی بنفشه»،«میزبان و «برندگان» را کارگردانی کردهاست. این آثار در جشنوارههای متعدد داخلی و خارجی به نمایش درآمده و جوایزی از جمله جایزه بزرگ بهترین فیلمساز از جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه ساپورو ژاپن، مدال برنز از جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه ملل اتریش، جایزه حمایتی صندوق بِرتا جشنواره ایدفا هلند، جایزه ویژه هیات داوران از جشنواره بین المللی اسماعیلیه مصر و تقدیر ویژه هیات داوران از جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه کلرمون فران فرانسه دریافتکردهاند.«سفر سهراب» مستند۷۷ دقیقهای این کارگردان طی سالهای ۱۳۹۳ تا ۹۵ ساخته شدهاست.

روزهای نخست دورۀ فیلمسازیام مصادف شده بود با درگذشت ناگهانی سینماگر صاحب سبک «سهراب شهیدثالث» و این اتفاق تلخ برای منِ هنرجوی سینما که در آن دوران بیش از هر زمان دیگری عطش دانستن و شناختن داشتم، بهانهای شد برای جستوجوی دقیقتر در دنیای منحصر به فرد این هنرمند، که تا به امروز همچنان ادامه دارد. طی این سالها متوجه شدم دانستهها و داشتههای ما از این فیلمسازِ مهم، بسیار کمتر از آن چیزی است که باید باشد و در حقیقت هیچ تناسبی با تأثیری که او در شکلگیری سینمای نوین ایران گذاشته، ندارد. شاید تنها دلیلی که میتواند تاحدودی این فقدان را توجیه کند، مهاجرت و سپس مرگ زودهنگام سهراب شهیدثالث باشد و یادآوری این ضربالمثل که «از دل برود هر آنکه از دیده برفت». ولی شگفت اینجاست که پس از گذشت سالها از سَفرش، همچنان حضور و اثرش در سینمای پیشروی ما پُر رنگتر از هر کارگردان دیگری است. انگیزه ساخت فیلم مستند «سفر سهراب» سوای تعلق خاطر من به سینمای شهیدثالث، اندکی متعادلتر کردن همین ناهمگونی و نابرابری بود که در مورد او و تاریخ سینمای ایران اتفاق افتاده است.