
سینما نیمکت
خلاصه داستان

محمد رحمانیان نمایشنامهنویس،کارگردان و مدرس، طی سی سال فعالیت در عرصه تئاتر، نمایشهای مختلفی را به روی صحنه بردهاست. از جمله آثار او میتوان به نمایشهای «مصاحبه»، «پل»، «فنز »و «مانیفست چو»، «هامون بازها»،«سینماهای من»،«آدامسخوانی»،«ترانههای محلی» اشاره کرد. رحمانیان در تلویزیون هم آثار متعددی را کارگردانی کردهاست مانند مجموعه «در گوش سالمم زمزمه کن»،«نیمکت» و نمایشهای تلویزیونی«خانههای اجارهای»،«کشتی اسپرانزا» و «همه پسران من». سال گذشته فیلم «سینما -نیمکت» به عنوان اولین تجربه کارگردانی رحمانیان در ایران در بخش هنروتجربه جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. رحمانیان تاکنون فیلمنامه فیلمهای «شیرین» زندهیاد عباس کیارستمی و«کتاب قانون» به کارگردانی مازیار میری را نوشتهاست.

در مورد فیلمی مثل «سینما ـ نیمکت» چه باید گفت و نوشت؟ فیلمی که نه سر سوزنی «هنری» است و نه به وزن یک ارزن « تجربی» ، ولی در گروه سینمایی «هنروتجربه» به نمایش درمیآید؟ فیلمی که گویا با عشق آغاز شد ، ولی در میانه راه دریافتم که هیچکس دوستش ندارد؛ نه مدیران سینمایی، نه اعضای شوراهای پروانه ساخت و نظارت و ارزشیابی و پروانه نمایش، و نه هیچ منتقد و نویسنده سینمایی و نه ـ از شما چه پنهان ـ بسیاری از کسانی که در ساختنش سهیم بودند و هستند… به این ترتیب می توان عنوان بی افتخار «دوست نداشتنی ترین فیلم سینمای ایران» را به سینما ـ نیمکت اهدا کرد.
با این همه، در این روزها و شب های زمستانی، من این «سینما ـ نیمکت» بینوا را هم چنان دوست دارم؛ این سنگِ تیپا خورده رنجور، این نغمه ناجور را… به یاد شاگرد مکانیکی که در روزهایی دور، فیلم ها را با عشق می دید و با شوق برای کودکی ما تعریف می کرد.
فیلمی با موضوع زیبا و هنری و همچنین ار نظر هنری دارای ارزش بالایی است.توصیه می کنم حتما این فیلم را ببینید . در سینما ببینید دانلود نکنید.