
شهر زیبا
خلاصه داستان

اصغر فرهادی متولد ۱۷ اردیبهشت ۱۳۵۱ در خمینیشهر اصفهان است. او فعالیت سینمایی خود را در سن ۱۳ سالگی و قبل از آنکه به صورت آکادمیک در این زمینه به تحصیل بپردازد، آغاز کرده بود. فرهادی پس از گذراندن دوره لیسانس در رشته تئاتر از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران، مدرک فوق لیسانس خود در همین رشته را از دانشگاه تربیت مدرس دریافت کرد. او فعالیت در سینما را از سال ۱۳۶۵ در انجمن سینمای جوان اصفهان آغاز کرد. نخستین حضور حرفهای او در سینما در فیلم «ارتفاع پست» ساخته ابراهیم حاتمیکیا در سال ۱۳۸۰ به عنوان فیلمنامهنویس بود.
او اولین فیلم سینمایی خود به نام «رقص در غبار» را در سال ۱۳۸۱ ساخت و بعد از آن «شهر زببا» در سال ۱۳۸۲، «چهارشنبه سوری» در سال ۱۳۸۴، «درباره الی» در سال ۱۳۸۷، «جدایی نادر از سیمین» در سال ۱۳۸۹، «گذشته» در سال ۱۳۹۱ و «فروشنده» در سال ۱۳۹۴ از دیگر فیلمهای او هستند. فرهادی نگارش فیلمنامههایی چون «کنعان» به کارگردانی مانی حقیقی، «دایره زنگی» به کارگردانی پریسا بختآور، «محاکمه در خیابان» به کارگردانی مسعود کیمیایی را نیز در کارنامه کاری خود دارد.
او همچنین برنده جایزه بهترین فیلم خارجی جایزه گلدن گلوب سال ۲۰۱۲ میلادی به خاطر کارگردانی و نویسندگی فیلم جدایی نادر از سیمین شد و اولین فیلمساز ایرانی است که توانستهاست این جایزه را به خود اختصاص دهد. نشان آفیسیر، نشان عالی هنر و ادبیات کشور فرانسه توسط اورلی فیلیپیتی، وزیر فرهنگ این کشور، در ۲۵ فوریه ۲۰۱۴ در پاریس به فرهادی اهدا شد. این نشان بهدلیل «خلاقیتهای هنری و تأثیر اصغر فرهادی بر هنر و ادبیات فرانسه و سراسر جهان» به این فیلمساز ایرانی تعلق گرفت. او همچنین جایزه سزار، جایزه مستقل اسپریت و جوایز بودیل را به دست آورده است.
در یک نظرسنجی مجله تایم، او رتبه چهارمین شخصیت تأثیرگذار در میان ۱۰۰ شخصیت برتر سال ۲۰۱۲ را کسب کرد؛ و در نهایت به عنوان یکی از ۱۰۰ چهره تأثیرگذار سال ۲۰۱۲ از سوی این مجله معرفی شد.

در مورد «شهرزیبا» میگویند که فیلم ناامیدکننده است، من چنین نظری ندارم. در مورد آن فیلم تصور کنید در پایان فیلم پدر که صاحب حق قصاص است گذشت کند و مساله آن شخصیتها در آن داستان با این عمل قهرمانانه حل شود. این آیا یک امید است یا یک فریب؟ این یک فریب است چون آن یک پدر نوعى گذشت میکرد و مشکل حل میشد، اما راه حل آن موضوع یعنى قصاص بچههای زیر ۱۸ سال این نیست که از خانوادههای صاحب حق قصاص بخواهیم گذشت کنند، ریشه مشکل در جای دیگری است. وقتی ذهن تماشاگر را غیر مستقیم به آن ریشهها متوجه میکنید و باعث درگیرى ذهنى او مىشوید دانههای امید را میکارید.
اتفاقا ترویج امیدهاى سطحى و دم دستى در فیلمها تشویق تماشاگر به انفعال است بخشی از انگ و اتهامى که به این فیلمها زده میشود از سوی کسانی است که مسئولیتی در مورد ایجاد آن معضل داشته و دارند و میخواهند مسئولیت را از دوش خودشان بردارند. بخش دیگر افرادی که این اتهامها را مطرح میکنند نگاه سطحی دارند، من ابدا طرفدار فیلمهای یاسآور نیستم، اما این به معنای آن نیست که هر فیلمی که پایان خوش نداشت بگویم یاس آور است…
*بخش از گفتوگو اصغر فرهادی با سایت سلامسینما