محمود رحمانی متولد ۱۳۵۸ شهر ایذه از استان خوزستان است.  او  در زمینه تدریس سینما هم فعالیت دارد و تاکنون چند کارگاه آموزشی در زمینه سینمای مستند و تجربی  برگزار کرده است. رحمانی کارگردانی چند فیلم مستند از جمله مادرم بلوط را در کارنامه دارد. فیلم‎های او در جشنواره های متعدد داخلی و خارجی شرکت کرده و جوایزی متعددی را نیز کسب کرده اند. کتاب سینمایی گوراب نوشته رحمانی درباره فیلم‌نامه داستانی است که با مقدمه جواد طوسی منتشر شد. محمود رحمانی هم‎چنین عضو پیوسته «انجمن مستندسازان سینمای ایران»است.

برای تن‌های خسته از جنگ:
هنوز صدای شلیک‌های جنگ به گوش نرسیده بود که در شهری بختیاری نشین در جنوب به دنیا آمدم. بی‌آنکه متوجه باشم دو فیلمم را درباره جنگ ساختم، فیلم‌هایی که تمام سعی‌ام بر این بود که بیش از هرچیز شباهتی به فیلم‌های موجود نداشته باشند و غیر متعارف بودنشان صرفا یک بازی فرمالیستی نباشد آنقدر که امروز هم می‌توانم بگویم این دو فیلمم هم با یک مضمون از نظر شکلی با هم بسیار متفاوتند، سعی داشتم عمق فاجعه جنگ تحمیلی را نشان دهم و بی آنکه حال کسی را بد کرده باشم مخاطب را در سینما به تفسیر حقیقی‌تری از آن دوران برسانم. بیش از هرچیز در این راه تجربه زیست در کنار موضوع به یاری‌ام آمد.