معصومه نورمحمدی لیسانس عکاسی از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد را دارد و تاکنون مستندهای و فیلم‌های کوتاهی نظیر «حفره‌های حیات»،«بندرگاه تیس»،«سورنا»،«دوست مشترک و وسوسه» و… را کارگردانی کرده‌است.این آثار در جشنواره‌های مختلف به نمایش درآمده و جوایزی را نیز دریافت کرده‌اند.

آشنایی و شناخت با افشین والی‌نژاد به عنوان یک خبرنگار آزاد ایرانی، مقیم کشور ژاپن که هشت سال زندگی و کار خود را وقف اطلاع‌رسانی فاجعه سونامی و آلودگی رادیو اکتیو در منطقه فوکوشیما کرده‌است، یکی از انگیزه‌های ساختن این مستند بود. از آنجایی‌که کشور من ایران ۴۰ سال در تحریم به‌سر می‌برد و ۱۲ سال در تحریم هسته‌ای، به عنوان یک شهروند و زن ایرانی مستندساز، این سوژه مورد توجهم قرار گرفت. انفجار نیروگاه برق فوکوشیما که بر اثر یک سانحه طبیعی رخ داد، باعث آلودگی این منطقه و آوارگی و ترک هزاران نفر از خانه و کاشانه خود شد. بررسی جنبه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی این رویداد برایم جالب و جذاب بود.یک رویداد طبیعی، فاجعه انسانی را رقم می‌زند که باعث بروز خسارت‌های زیاد جانی و اقتصادی برای ملتی می‌شود که داعیه اتمی شدن ندارد، اما ناخواسته درگیر این مساله می‌شوند. فیلم مستند «مسافر فوکوشیما» مربوط به کشور ژاپن نیست، بلکه یک هشدار جهانی و بین‌المللی است. ژاپن کشوری است که هیچ‌گاه ادعای اتمی شدن و ساخت سلاح اتمی نداشته است،اما ناخواسته هشت سال درگیر این فاجعه اتمی و هسته‌ای شده‌است