محمود رحمانی متولد ۱۳۵۸ شهر ایذه از استان خوزستان است.  او در زمینه تدریس سینما هم فعالیت دارد و تاکنون چند کارگاه آموزشی در زمینه سینمای مستند و تجربی  برگزار کرده است. رحمانی کارگردانی چند فیلم مستند از جمله مادرم بلوط را در کارنامه دارد. فیلم‎های او در جشنواره های متعدد داخلی و خارجی شرکت کرده و جوایزی متعددی را نیز کسب کرده اند. کتاب سینمایی گوراب نوشته رحمانی درباره فیلم‌نامه داستانی است که با مقدمه جواد طوسی منتشر شد. محمود رحمانی هم‎چنین عضو پیوسته «انجمن مستندسازان سینمای ایران»است.

بیش از هر چیز شکل بیان برایم اهمیت دارد بی آنکه درگیر فرمالیسم بشوم .چرا که معتقدم، با اولویت رعایت انسان، حتی با نشان دادن تنهایی و آلام آن هم، نمی‌توان کار چندانی انجام دهی مگر آنکه به چیستی و معنای آن دست یابی و این یعنی کشف، کشف شکل نمی‌پذیرد جز با زیست و تجربه زندگی و همراه بودن با آنها و یورش به ناشناخته‌ها و این با فرمالیسم فرق می‌کند، آنچه من درک کرده‌ام، تجربه و باور اینکه، زندگی چیزی بین مرز خیال و واقعیت است.
درباره «ملف گند»، اما باید این را بگویم وقتی می‌ساختمش به امروز فکر می‌کردم و به خیلی چیزهای دیگر! که بماند برای تاریخ.
با این همه «ملف گند» فیلمی است از روایت خیره کننده مردی چهل و اندی ساله که خاطرات شفاهی هم نسلانش را به یک اتفاق جدید تبدیل می‌کند و در این اتمسفر است که جای من و او عوض می‌شود! آری «محمد» من و دوربین‌ام را کارگردانی می‌کند.