مصطفی آل احمد دانش آموخته نقاشی و نمایش، فعالیت سینمایی خود را با ساخت فیلم‌های کوتاه هشت و سی و پنج میلیمتری از دهه هفتاد آغاز کرد. فیلم‌های کوتاه او به جشنواره‌های متعددی چون مونترال (کانادا) ، پوسان (کرۀ جنوبی ) ، توکیو (ژاپن ) ، تو اکران (سوئیس) ، تامپره (فنلاند) ، کلارا(هند)، مونتی کاتینی (ایتالیا) و…راه یافته و موفق به دریافت مدال یونیکا و مدال نقره ایبنز و برنده بهترین فیلم اکسپریمنتال جشنواره ملل اتریش شده‌ است..آل احمد در دهه هفتاد و هشتاد در زمینه طراحی صحنه و لباس هم فعالیت کرد و اولین طراحی صحنه فیلم او نامزد بهترین طراحی صحنه جشن خانه سینمای ایران شد. او همچنین مولف کتاب «سوررآلیسم ، انگاره زیبایی شناسی هنری» است. او در اواخر دهه  هشتاد اولین ساخته بلند سینمایی‌اش «پوسته» را کارگردانی کرد.اما این نخستین فیلم سینمایی او با ممیزی و شش سال محدودیت اکران روبه‌رو شد تا سرانجام در سال ۹۳ در گو،ه سینمایی هنر و تجربه اکران شد. از دیگر فعالیت‎های آل احمد می توان به عضویت در هیات موسس انجمن فیلم کوتاه ایران، آکادمی فیلم کوتاه خانه سینما و عضویت در هیات داوری فیلم کوتاه چهارمین، دوازدهمین و شانزدهمین جشن خانه سینمای ایران ، هیات انتخاب و داوری ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران، هیات انتخاب و داوری سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، عضو هیات داوران اولین جشن فیلم کوتاه سینمای آزاد ایران و… اشاره کرد.
آل احمد هم‌چنین تاکنون جوایزی چون جایزه نخست انجمن تهیه کنندگان فیلم ایران، جایزه ویژه هیات داوران جشنواره سینما حقیقت، جایزه بهترین فیلم مستند پرتره در سینما حقیقت را دریافت کرده‌است.

هر شخصیت فرهنگی بخشی از فرهنگی است که ما در آن زیست می‌کنیم، اگر بتوانیم از شر نگاه سیاه و سفیدی که نسبت به شخصیت‎های فرهنگی و علمی خود داریم خلاص شویم که گاه از آن‎ها قهرمان و گاه شیطان می‌سازد، شاید بتوانیم با درک بیشتری به نقد جامعه خود بپردازیم . شخصیت چند لایه و اثر گذار جلال آل احمد همیشه برای من این جذابیت را داشت که از طریق آن بتوانم به شناخت بیشتری از بخش‌هایی از جامعه به ویژه جامعه روشنفکری در چند دهه از پرفراز و نشیب ترین سال‌های نشر فکر و اندیشه پی ببرم. از ابتدای ساخت فیلم مستند «نویسنده بودن» تلاش من بر این بود تا نگاه و سلیقه شخصی خودم در جریان فیلم خودنمایی نکند. هدف اصلی همین بود تا پرهیز از دیدگاه‌های خصمانه یا چاکرانه و یا جعلی، آنچه به حقیقت زندگی نویسنده نزدیک بود را شناسایی کنم. در جریان تولید و تحقیق و ساخت آن، خود فیلم به من در این زمینه بسیار یاد داد. به این منظور، بیشتر به سراغ آنچه نویسنده درباره خود نوشته بود ( اتوبیوگرافی ) رفتم و از این رهگذر فکر می‎کنم، این نخستین مستندی است که با نگاهی مستقل و در عین حال با گردآوری نظرهای موافق و مخالف او ساخته شده است. هم‎چنین این مستند تلاش می‎کند تا تقریبا به زوایای زندگی جلال از تولد تا مرگ نویسنده و همه ابعاد خصوصی ، اجتماعی ، سیاسی و ادبی او نزدیک شود.