مهدی گنجی متولد ۱۳۵۷ ملایر و  دانش‌­آموخته­ رشته سینما با گرایش فیلم‎برداری است. «با تو مهتاب»، «اراده‌های آهنین» و مجموعه تلویزیونی «جلوه» از جمله کارهای اولیه اوست، اما بیش­تر آثار او در سال­‌های اخیر در زمینه­ به تصویر کشیدن زندگی کارآفرینان و حوزه کسب‌وکار بوده است که می‎توان در این زمینه از مستندهایی چون مجموعه «اشتغال و صنعت»، «مادرم منیژه معدن‌کار است» و «همه اوراق هویت من» نام برد. مستند «من می‌خوام شاه بشم» یکی از  آثار شاخض این کارگردان است که در گروه هنروتجربه اکران شد.

برای نسل من، نسلی که جنگ ایران و عراق را در در کودکی و سال‌­های دهه شصت تجربه کرده، بزرگ‌ترین آرزو این بود که دکتر یا مهندس شویم. یادمان می‌دادند تا در ماراتن کار و زندگی از دیگری جلو بزنیم، برای رسیدن به کلیشه‌های رایج موفقیت. رویای‌مان رسیدن به زندگی بود، شبیه فلان دکتر، مهندس و یا پولدارهای نوکیسه. هیچ کس به ما یاد نداد که خلاقانه زندگی کنیم و برای زندگی و کارمان یک مسیر شخصی اختراع کنیم. ما محصول طرز فکری هستیم که به دنبال شبیه‌سازی بود و کم­‌کم ملاک‌­مان برای ارزش­گذاری سطح زندگی؛ در حساب بانکی‌مان خلاصه شد. شاید به همین خاطر است که به­‎عنوان فیلم­‌ساز همیشه جذب آدم‌هایی می‌شوم که می‌خواهند متفاوت زندگی کنند. چیزی را تغییر دهند و یا ارزش تازه‌ای خلق کنند. در حقیقت به دنبال بخشی از شخصیت گمشده خودم هستم.
«پازلی‌ها» نمونه خوبی هستند از جوان‌­هایی که در زندگی­‌شان ریسک می‌کنند و دوست ندارند راه­‌های تجربه­‎ شده، سنتی و پر امنیت قبلی را طی کنند. آدم‌هایی که همه سختی­‌ها را تحمل می‌کنند تا کار جدیدی راه بیاندازند. آن‌ها ایمان دارند که با هم کار کردن بهتر از یک­‎نفره پیش رفتن است. سرکردن با این آدم­‌های معمولی که ستاره­‌های مجله‌های پرفروش نیستند، آن­قدر برای من الهام‌­بخش است که زندگی‌ام را تغییر داده است.