ناهید رضایی متولد ۱۳۴۱ و فارغ التحصیل رشته سینماتوگرافی از پاریس است.اولین فیلم مستند خود به نام«دست های کوچک ربابه» را در سال ۱۳۷۴ پس از تجربه هایی در سینمای داستانی ساخت و از آن پس تا امروز فیلم مستند می‎سازد.
همکا‎ی با انجمن مستند سازان سینمای ایران از آغاز تشکیل آن و عضویت در چند دوره هیات مدیره و ریاست انجمن مستندسازان در سال ۱۳۸۳ از دیگر فعالیت‌های اوست.رضایی تاکنون آثاری چون «مادر و منیژه» ۱۳۷۱،«سفال» ۱۳۷۶،«نازک کاری» ۱۳۷۶،«کودک من باقی بمان» ،۱۳۷۸،«آب و عاطفه» ۱۳۸۰،«خواب ابریشم» ۱۳۸۲،«کلک زرین» ۱۳۸۵،«آن‎سوی بزرگراه» ۱۳۸۷را کارگردانی کرده‌است.  فیلم‌های او در جشنواره‌های داخلی و خارجی زیادی به نمایش درآمده‌اند.رضایی مستند «لیلا» را در سال ۱۳۷۷ و مستند«پیرمردو دریا» را در سال ۱۳۹۵ کارگردانی کرده‎است.

لیلا
فیلم «لیلا» در سال‌هایی ساخته شد که اغلب فیلم‎های مستند در فضاهای غیرشهری ساخته می‎شد و یا اشخاص خیلی مهم سوژه فیلم‌های مستند بودند.
با پیروز کلانتری و صفی یزدانیان تصمیم گرفتیم فیلم‌هایی راجع به زنان شهری بسازیم که با وجودی که متفاوت هستند اما شناخته شده نیستند. لیلا حکیم الهی از دوستان نزدیک من بود و تلاش او برای حفظ علایق شخصی‌اش کاراکتر او را برایم جذاب می‎کرد.

پیرمرد و دریا
همیشه فکر می‎کردم بیشترین آثار ترجمه و اثر آن بر زندگی ما مربوط به دوران معاصر است و هنگامی که دوست مترجمم پیشنهاد کرد فیلمی در باره ترجمه بسازم از پس پژوهش‌های مقدماتی متوجه قدمت ترجمه در تاریخ خودمان و دیگران شدم اما هم‌چنان سوال بزرگم این بود که چگونه می‎شود برای مفهومی چنین وسیع خط و ربطی منسجم پیدا کرد. سعی کردم با رجوع به علاقمندی‎های خودم فیلم را شروع کنم و قایقم را به دریا بیاندازم. سفر عجیبی بود و کرانه‌های بسیاری در افق دید.
در پایان حال خودم را مانند قهرمان رمان پیرمرد و دریای همینگوی دیدم که از نهنگ بزرگی که شکار کرده بود تنها استخوانش را به ساحل رساند.