«یک ایستگاه جلوتر» اولین فیلم بلند سامان استرکی است که در سال ۱۳۸۲ آن را کارگردانی کرد، او که در کارنامه‎اش کارگردانی چند فیلم کوتاه و مستند و تلویزیونی نظیر «پیله داران»، «اونا رو نمیشه جلو دوربین گفت»، «اولین روز سربازی یک سرباز» و… را دارد، سال ۱۳۸۶ دومین فیلم بلند خود با نام «صندلی خالی» را مقابل دوربین برد. آثار این کارگردان تاکنون در جشنواره‌های مختلف به نمایش درآمده و جوایزی  چون دیپلم افتخار بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم فجر برای«صندلی خالی» را نیز کسب کرده‌اند.

برای هر کارگردانی ساخت اولین فیلم سینمایی‌اش پر از سختی‌ها و نگرانی و مرارت و رنج است؛ طبیعتا برای من بیست و یک ساله هم ساخت اولین فیلم بلندم آن هم در جغرافیایی غریبه و زبانی ناآشنا کاری سخت بود. کندوان تبریز با خانه‌هایی حفر شده در دل کوه و مردمی سخت و با غریبه‌ها دیر جوش بود که هوای بسیار سرد و برفی و دمای بیست و چند درجه زیر صفر داشت و در آن اقلیم فتح مسیری که انتخاب کرده بودیم، همت زیادی می‌طلبید و ما همه به عنوان عوامل فیلم از هیچ تلاشی کوتاهی نکردیم تا ماحصل تلا‌ش‌مان فیلمی شود به نام «یک ایستگاه جلوتر» که با عشق و احترام در اختیار شما گذاشتیم. باشد که قبول شما هنر دوستان و سلیقه سینمایی‌تان واقع شود.